Fenomenologio de religio: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
Linio 4:
[[Dosiero:Chantepie789.jpg|thumb|[[Pierre Daniël Chantepie de la Saussaye]], nederlanda esploristo (1848-1920), estis la unua utiliganto de la esprimo "Fenomenologio de religio".]]
 
La esprimo "Fenomenologio de religio" aperas unuafojon en la verko ''Lehrbuch der Religionsgeschichte'' ("ManlidroManlibro de historio de religio", 1887 de [[Pierre Daniël Chantepie de la Saussaye]] (1848-1920) kie la aŭtoro evidentigis kiel la historia-religia komparo igus emerĝi ripetiĝantajn manifestaciojn en la kampoj de ritoj, kultoj,mitoj kaj praktikoj.
 
En 1933 <ref>Neforgesendas ke Van der Leeuw estis jam publikiginta en 1925 ''Einführung in de Phänomenologie der Religion'' ("Enkonduko al la fenomenologio de religio").</ref> aperis la germanligva verko de la nederlanda [[Gerardus van der Leeuw]] (1890-1950) ''Phänomenologie der Religion'' ("Fenomenologio de religio")<ref>En 1956 aperos la dua eldono zorge de la filo de la aŭtoro, J. R. van der Leeuw, surbaze de la rimarkaro de la patro.</ref>. Van der Leeuw, influita de la fenomenologio subtenita de [[Edmund Husserl]] (1859-1838) kaj de kontraŭpozitivismo de [[Wilhelm Dilthey]] (1833-1911) rifuzis akcepti la Fenomenologion de religio laŭ la matrico de Chantepie de la Saussaye, nome kiel simpla komparo inter la diversaj religiaj manifestacioj, ĝin prefere centrigante ĉirkaŭ la momento de ilia "[[Hermeneŭtiko|kompreno]]" kiu montrus ilian originan unikecon. La vojturno de van der Leeuw koncernis la anstataŭigon de la metodo: el la "kaŭza ekspliko" al la "kunpartigata kompreno de la esploristo koncerne la objekton studatan".