Kiel registrite je 11:19, 27 jul. 2021 redakti RG72 (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 161 545 redaktoj →‎Tradicioj ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 06:16, 28 jul. 2021 redakti malfari RG72 (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 161 545 redaktoj →‎Tradicioj Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 214: }}</ref>. === Tradicioj === Profesiaj krimuloj konsideras sin honestaj homoj, kiuj nur sekvas apartan vivovojon, destinitan al ili de ilia sorto kaj cirkonstancoj, kiuj ne dependas de ili, do de la fato. Rusia muzikologo [[Julius Napoleon Wilhelm Harteveld]], vizitinta en julio 1908 la Toblskan prizonon por registri kantojn de vagabondoj kaj punlaboruloj, rimarkis ke la krimuloj skrupule sekvas siajn neskribitajn leĝojn kaj postulas de la aliaj sekvi certajn regulojn. Malliberulo Kolesnikov plendis al li, ke dum fastoperiodoj oni nutras lin per malfastaj manĝaĵoj dum li estas religiema persono. "Mi estas ne senreligiulo, nek studento, sed ortodoksulo" diris li, murdinta ponarde dek homojn kaj dufoje fuĝinta de punlaborejoj en [[Saĥaleno]]<ref>{{citaĵo el libro \|titolo = Тобольский острог Linio 388: }}</ref>. Rilate familion, posedaĵojn kaj komercon nun reguloj mildiĝis kaj multaj leĝuloj havas ilin. Leĝulo devas konduti sobre kaj trankvile, kun polico kaj prizona gardistaro li komunikas ĝentile, ne uzante sakraĵojn<ref>{{citaĵo el libro Rilate familion, posedaĵojn kaj komercon nun reguloj mildiĝis kaj multaj leĝuloj havas ilin. Ricevi titolon de leĝulo eblas nur de aliaj leĝuloj, kiuj devas kunveni kaj voĉdoni — tio nomiĝas ''kronado'' ({{lang-ru\|коронование}}); same okazas malkronado. Ne ekzistas ĥierarĥio, mankas centro kaj periferio, ĉiuj leĝuloj estas konsiderataj egalaj. Dum longa tempo en Sovetunio kaj poste en Rusio dominis kartvelaj leĝuloj, ĉar en [[Kartvela SSR]] estis grave evoluinta kontraŭleĝa entreprenado, plejparte produktado de vestoj, ŝuoj ktp, do ekzistis pagipovaj grupoj, kiuj bezonis protekton kontraŭ la ŝtato kaj aliaj krimuloj (kutime ili pagis 10% de la enspezoj). Ekde la [[1980-aj jaroj]] situacio poiomete ŝanĝiĝas kaj kreskas parto de slavaj leĝuloj, kvankam tiuj kartvelaj, azeraj kaj armenaj plu abundas.▼ \|titolo = Тобольский острог \|lasta = Риве \|unua = З. Э. \|aŭtoroligilo = <!-- vikiligilo sen rektaj krampoj: L. L. Zamenhof --> \|kunaŭtoroj = \|redaktinto = \|aliaj = \|url = \|formato = <!-- nur se estas ankaŭ url: PDF --> \|eldono = <!-- nur cifero: 2 --> \|serio = \|volumo = <!-- nur cifero: 1 --> \|dato = 2017 \|origindato = <!-- jaro de unua eldono sen vikiligilo: 1887 --> \|eldonejo = Вектор-Бук \|loko = Тюмень \|lingvo = ru \|isbn= = 978-5-91409-417-8 \|oclc = \|doi = \|id = \|paĝoj = 516 \|ĉapitro = \|ĉapitrourl = <!-- nur se estas ĉapitro --> \|citaĵo = <!-- la frazero citita: Mi kredas, ke ĉiuj popoloj estas egalaj --> \|ref = <!-- Ekzemple: Zamenhof1887 --> ▲~~Rilate familion, posedaĵojn kaj komercon nun reguloj mildiĝis kaj multaj leĝuloj havas ilin~~}}</ref>. Ricevi titolon de leĝulo eblas nur de aliaj leĝuloj, kiuj devas kunveni kaj voĉdoni — tio nomiĝas ''kronado'' ({{lang-ru\|коронование}}); same okazas malkronado. Ne ekzistas ĥierarĥio, mankas centro kaj periferio, ĉiuj leĝuloj estas konsiderataj egalaj. Dum longa tempo en Sovetunio kaj poste en Rusio dominis kartvelaj leĝuloj, ĉar en [[Kartvela SSR]] estis grave evoluinta kontraŭleĝa entreprenado, plejparte produktado de vestoj, ŝuoj ktp, do ekzistis pagipovaj grupoj, kiuj bezonis protekton kontraŭ la ŝtato kaj aliaj krimuloj (kutime ili pagis 10% de la enspezoj). Ekde la [[1980-aj jaroj]] situacio poiomete ŝanĝiĝas kaj kreskas parto de slavaj leĝuloj, kvankam tiuj kartvelaj, azeraj kaj armenaj plu abundas. == Malliberejoj == La malliberejo estas konsiderata dua hejmo por la profesiaj krimuloj. Ĉiu devas trapasi ĝin, ĉar tio estas ankaŭ lernejo kaj loko, kie oni trovas amikojn kaj gajnas aŭtoritaton. En ĉiu malliberejo haveblas neoficiala estro de tiea krimularo, kiu nomiĝas "rigardanto" ({{lang-ru\|смотрящий}}). La oficiala estraro ĉiam konas lin kaj kontaktas, kvankam kunlaboro inter ili normale okazas nur limigite. En la malliberejoj informoj cirkulas aktive kaj rapide per neoficialaj kanaloj, kiuj ebligas ankaŭ ricevadon de informoj de ekstere kaj ilian elsendadon. Laŭ eksteraj muroj de la malliberejoj estas streĉitaj ŝnuroj, laŭ kiuj cirkulas saketoj kun mono, cigaredoj, teo, noticoj ktp. (ili evitas nur ĉelojn "truajn" ({{lang-ru\|дырявые}}) kie troviĝas "humiligitoj" (seksperfortitaj parioj) aŭ "bastardoj" ({{lang-ru\|суки}}), do malliberuloj kunlaborantaj kun administracio. Gravaj noticoj estas ĉifrataj, kutime per litera kodo, foje malĉifrata per krado — speciala ŝablono, kiun necesas meti sur la tekston kaj turni ĝustadirekte. Anstataŭ subskribo estas uzata propra marko, leĝulo povas uzi sian kromnomon<ref>{{citaĵo el libro \|titolo = Тобольский острог \|lasta = Риве \|unua = З. Э. \|aŭtoroligilo = <!-- vikiligilo sen rektaj krampoj: L. L. Zamenhof --> \|kunaŭtoroj = \|redaktinto = \|aliaj = \|url = \|formato = <!-- nur se estas ankaŭ url: PDF --> \|eldono = <!-- nur cifero: 2 --> \|serio = \|volumo = <!-- nur cifero: 1 --> \|dato = 2017 \|origindato = <!-- jaro de unua eldono sen vikiligilo: 1887 --> \|eldonejo = Вектор-Бук \|loko = Тюмень \|lingvo = ru \|isbn= = 978-5-91409-417-8 \|oclc = \|doi = \|id = \|paĝoj = 517 \|ĉapitro = \|ĉapitrourl = <!-- nur se estas ĉapitro --> \|citaĵo = <!-- la frazero citita: Mi kredas, ke ĉiuj popoloj estas egalaj --> \|ref = <!-- Ekzemple: Zamenhof1887 --> }}</ref>. == Eksteraj ligiloj ==

Rusa mafio: Malsamoj inter versioj