Ruĝa Kruco: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
adoptita la sekvintan jaron, jam enhavas unu paragrafon en kiu ĝi rekomendis, ke ĉiuj Landaj Societoj de la Ruĝa Kruco kuraĝigu siajn membrojn lerni Esperanton.
Linio 28:
La iniciatinto de aplikado de Esperanto ĉe la Ruĝa Kruco estis la propagandisto de Esperanto en la franca armeo, nome kapitano [[Georges Bayol]]. Antaŭ la [[UK 1906|2-a Universala Kongreso]] li eldonis libreton pri utileco de Esperanto por flegado de diverslingvaj vunditoj, ankaŭ specialajn ŝlosilojn kun necesa frazaro por flega servo<ref>Esperanto kaj la Ruĝa Kruco, [[Monato (gazeto)|Monato]], nro 10, oktobro 2018</ref>. Post tio Esperanto komencis penetri en la naciajn societojn de Ruĝa Kruco.
 
[[Dosiero:Afiŝo Pola Ruĝa Kruco helpos kaj instruas helpadi.jpg|eta|<center>esperantlingva afiŝo "[[Pola Ruĝa Kruco]] helpos kaj instruas helpadi", vidita en aprilo [[1986]]]]Ekzemple en 1907 en la urbodomo de [[Antverpeno]] [[Van der Biest]] legis referaton pri Esperanto por anoj de [[Belga Ruĝa Kruco]]. Samjare en la [[Franca Ruĝa Kruco|franca societo de Ruĝa Kruco]] oni fondis nacian komitaton por propagando de Esperanto. En 1909 administracio de la [[Germana Ruĝa Kruco]] en [[Königsberg]] proponis al sia subularo lerni Esperanton. Kelkan tempon (1910) aperis faka gazeto ''Espéranto et Croix Rouge.'' En 1911 por ruĝkrucanoj estis aranĝitaj Esperanto-kursoj en [[Dresdeno]]; same en [[Kaŭnaso]] zorge de [[Vasilij Devjatnin|Devjatnin]].
 
[[Dosiero:Afiŝo Pola Ruĝa Kruco helpos kaj instruas helpadi.jpg|eta|<center>esperantlingva afiŝo "[[Pola Ruĝa Kruco]] helpos kaj instruas helpadi", vidita en aprilo [[1986]]]]
Dum la [[4-a UK]] en [[Dresdeno]] dum somero 1908, por la unua fojo reprezentis sin la [[Internacia Komitato de la Ruĝa Kruco]] per [[Adolphe Moynier]], kiu ĉeestis eksperimenton de ekzerca flegado de diverslingvaj vunditoj; ordonoj, demandoj k.&nbsp;a. estis farataj sole en Esperanto. Partoprenis 50 portilistoj kaj multaj militaj kuracistoj en la korto de la Saksa Ruĝa Kruco. La sama estis ripetata dum la [[5-a UK]] en [[Barcelono]] 1909. Ankaŭ dum la [[UK 1911|7-a UK]] en [[Antverpeno]], 1911 okazis ekzercoj; poste pri tio estis eldonita serio de poŝtkartoj. En 1916 [[Justin GODART]], honora ano de UEA, franca ŝtata subsekretario de la sansistema fako (poste ministro), cirkulere rekomendis la lernadon de Esperanto al la militistaj flegistoj kaj tiucele mendis 10 000 erojn de la lernolibro de Esperanto de kapitano Georges Bayol.
 
Linio 40 ⟶ 39:
: ''Konstatinte la fakton, ke la lingva malfacileco multmaniere malhelpas la realigon de l' internacia idealo de la Ruĝa Kruco, ĉu por savhelpo sur batalkampoj, ĉu inter militkaptitoj aŭ eĉ en la kongresoj de la Ruĝa Kruco, la konferenco instigas ĉiujn ruĝkrucajn organizaĵojn, ke ili disvastigu la lernadon de la helplingvo Esperanto inter siaj anoj, kaj speciale ĉe la junulaj sekcioj, kiel unu el la plej potencaj rimedoj al internacia kompreniĝo kaj kunlaborado laŭ la celo de la Ruĝa Kruco.''
 
Laŭ tiu ĉi rekomendo la nova statuto de la hispana Ruĝa Kruco, adoptita la sekvintan jaron, jam enhavas unu paragrafon prien kiu ĝi rekomendis, ke ĉiuj Landaj Societoj de la devoRuĝa Kruco kuraĝigu siajn membrojn lerni Esperanton<ref>(en) ''[https://www.swissinfo.ch/eng/esperanto---more-than-a-language/2937168 Esperanto - more than a language]'', SwissInfo, la 27-an de novembro 2002.</ref>.
 
== Vidu ankaŭ ==
* [[Ruĝasvastika Societo]]
 
== Notoj ==