* Kaŭzo esprimiĝasestas esprimita, sed efikocelata celiĝasestas efiko, ekzemple produktisto staras por produktaĵo, la nomo de verkisto por sia verko ("Necesus legi Zamenhofon"), aŭ inverse efikooni esprimiĝasesprimas sedefikon kaŭzocelante celiĝaskaŭzon (ekz. se oni uzas vorton "bruo" anstataŭ "kverelo").
* Krudmaterialo esprimiĝasestas esprimita, sed produktaĵo celiĝascelata ("la fero" anstataŭ "la glavo").
* Ujo esprimiĝasestas esprimita, sed enhavo celiĝascelata ("eltrinki la glason") aŭ la ejo por aĵo troviĝanta tie troviĝanta ("Afriko malsatas": fakte laiuj/kelkaj/multaj aŭhomoj multajen afrikanoj,Afriko; "Bruselo decidas": la institucioj de la [[Eŭropa Unio]], aŭ epoko menciiĝasestas menciita, sed celiĝascelataj estas la tiam vivintajvivantaj homoj ("la mezepoko kredis je...").
* Posedanto esprimiĝasestas esprimita, sed posedaĵo celiĝascelata, aŭ komandisto/komandanto dumesprimita, sed armeo aŭ popolo celiĝascelata ("Hanibalo konkeris Romon").
Krome povas ekzisti kombino inter metonimia kaj metafora anstataŭigo, se ekzemple eco de persono uziĝasestas uzata metonimie por la homo de tiu ecopersono; kaj same uziĝasestas uzata metafore por funkcioj de tiu homo aŭ por abstraktaĵo reprezentata de ĝi ("[[krono]] kaj [[tiaro]]" por la institucioj de [[imperiestro]] kaj [[papo]]). En la lingvistiko kaj en stilistiko la kuna uzado de metonimio kaj metaforo foje nomatas "metaftonio" (''Metaphtonie'', Jan Goosens).
