Silmariliono: Malsamoj inter versioj

'''''Silmariliono''''' (angle ''The Silmarillion'' [zi silmeRILien], el [[Kvenja lingvo|kvenja]] titolo ''Quenta Silmarillion'' [kŭenta SilmarIllion] "Rakonto [de la] [[silmarilo]]j, kvenje ''silmarilli'', genitive ''-on'') estas libro unuafoje eldonita anglalingve en [[1973]] de [[Christopher Tolkien]]. Kune kun la aŭtoro [[Guy KAYKay]] li redaktadis kaj finpreparis vastan gamon da skribaĵoj postrestantaj de lalia ĵus mortinta patro [[J.R.R. Tolkien]]. La tasko estis malfacila, ĉar la tekstoj devenis el la tuta vivodaŭro de Tolkien, kaj tre variis: Unuj longis, aliaj mallongis, unuj estis nefinitaj, kaj aliaj uzis nomojn ne kongruantajn kun la resto. ''Silmariliono'' estis la vera vivoverko de Tolkien, por kiu [[La Mastro de l' Ringoj]] estis nure flanka afero, kaj ŝajne Christopher tro senatente publikigis la sufiĉe koncizan verkon: Jaron post jaro poste li eldonadis mankantajn aŭ variajn tekstojn, ĉu en ''Unfinished Tales'' ("Nefinitaj Rakontoj"), ĉu en la seriego ''The History of Middle-earth'' ("Historio de Mez-Tero", ĝis [[2002]] 12 volumenoj).

* La elfaro de ''Fëanor'' alvenigas la "grizajn" elfojn, homojn kaj gnomojn de ''Beleriand'', plej okcidenta regno de Mez-Tero, sed oriente de Gediujo. Komenco de multaj malpli "kosmaj" rakontoj, pri amo, herooj, interklanaj bataloj, intergentaj konfliktoj, kaj antaŭ ĉio, pri la milito kontraŭ la malamicomalamiko.

Kelkaj muzikistoj kaj muzikgrupoj uzis la rakonton de la Silmariliono. Summoning, atmosfera nigrametalroka grupo, publikigis plurajn konceptalbumojn pri [[La Mastro de l' Ringoj]] kaj la Silmariliono. [[Blind Guardian]], potencmetala grupo, eldonis la konceptalbumokonceptalbumon ''Nightfall in Middle-Earth'' pri la libro. La komponisto Martin Romberg verkis tri simfoniajn poemojn pri partoj de la Silmariliono.