Bardo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8
kelta tradicio, kaj en sovetunio
Linio 1:
[[Dosiero:Songs_of_Innocence_and_of_Experience,_copy_Y,_1825,_object_54,_The_Voice_of_the_Ancient_Bard_(Metropolitan_Museum_of_Art).jpg|eta|mane pentrita gravuraĵo de la poemo de William Blake "La Voĉo de la maljuna bardo" en la Kantoj de Senkulpeco kaj de Sperto]]
[[Dosiero:The_Bard.jpg|eta|''La vaga poeto'' de John Martin (1817)]]
'''Bardo''' ([[Kimra lingvo|Kimre]]: Bardd; [[Irlanda lingvo|irlande]]: bardos; [[Bretona lingvo|bretone]]: barzh) estas [[poeto]] kaj [[kantisto]], kiuj kantas propre verkitajn [[kanto]]jn.
 
En la respektivaj socio mem, estis klaso de poetoj kaj erudiciuloj pri kelta kulturo en la mezepoko kaj fruaj modernaj tempoj, kaj precipe en Irlando, Skotlando, Kimrujo kaj Kornvalo. La [[Nomado|nomada]] poeto havas ceremonian kaj religian rolon, ĉar li ensorbigis en sia poezio sociajn [[Mito|mitojn]] kaj religiajn rakontojn en tempo, kiam la skriba kulturo ankoraŭ ne disvastiĝis. Tiurilate ĝi apartenas al la sama klaso kiel la [[Druido|druidoj]] kaj la [[Profeto|profetoj]]. La unua historia referenco al keltaj poetoj de ĉi tiu tipo estas tiu de [[Diodoro Sicila]] kaj [[Strabono]], kiuj priskribas la poetojn kiel parton de la kelta religiema klaso.
La latina vorto ''bardus'' nomis sanktajn keltajn kantistojn, kiuj ĉe solenaj okazoj kantis omaĝe al dioj kaj herooj. Poste tiel estis nomataj mezepokaj kortegaj kantistoj, kiuj disvastigis tra Eŭropo la kantojn pri la reĝo Arturo, sed ili kantis ankaŭ pri la naturo, amo kaj virina belo. Migraj bardoj kantis por la popolo kiel folkloraj poetoj. Ili estis tiel multenombraj, ke ili formis eĉ [[gildo]]jn.
 
La latina vorto ''bardus'' nomis sanktajn keltajn kantistojn, kiuj ĉe solenaj okazoj kantis omaĝe al dioj kaj herooj. Poste tiel estis nomataj mezepokaj [[Kortego|kortegaj]] kantistoj, kiuj disvastigis tra Eŭropo la kantojn pri la [[reĝo Arturo]], sed ili kantis ankaŭ pri la naturo, amo kaj virina belo. Migraj bardoj kantis por la popolo kiel [[Folkloro|folkloraj]] poetoj. Ili estis tiel multenombraj, ke ili formis eĉ [[gildo]]jn.
Nuntempe estas la vorto „bardo“ uzata kiel sinonimo por poeto, kiu prikantas la gloron de sia nacio aŭ tristas pro ĝia dekadenco.
 
Nuntempe estas la vorto „bardo“ uzata kiel sinonimo por poeto, kiu prikantas la gloron de sia nacio aŭ tristas pro ĝia [[dekadenco]].
 
[[William Auld]] ankaŭ plurfoje estis nomata "nia bardo".
 
La ekzakta signifo de la vorto ''bardo'' diversas inter landoj kaj epokoj.
 
Ekzemple en [[Rusio]] ekzistas hodiaŭ multaj belaj bardaj kantoj en Esperanto. Multaj el ili troveblas en la [[Kantaro-Vikio]]. Konata esperantista bardo estas ankaŭ [[Georgo Handzlik]] el Pollando (lia kromnomo estas "bardo sen [[barbo]]").
 
Parencaj esprimoj estas [[aedo]], [[rapsodo]], [[skaldo]], [[menestrelo]], [[lirikulo]].
 
== "Bardoj" en Sovetunio ==
Prunte, estas referenco al sovetiaj [[Opozicio (politiko)|opoziciaj]] kantistoj kiel "nomadaj poetoj".
 
En [[Sovetunio]], la termino "Bardo" (ruse '''Бард''') indikis poetojn, kiuj prezentus siajn kantojn kaj akompanus sian kantadon per [[Gitaro|gitara]] ludado. En la kantado de ĉi tiuj poetoj estis kaŝita [[Socia kr|socia protesto]], kaj ĝi estas konsiderata [[Disidento|disidenta]]-[[Rezisto ne-perforta|rezista]] ĝenro. La plej konataj "bardoj" estas [[Bulat Okuĝava]] (ruse Бул'ат Ш'алвович Окудж'ава), [[:en:Alexander_Galich_(writer)|Alexander Galic]] (ruse Александр Г'алич), [[Alexander Dolskij]] (ruse Александр Д'оль).
 
Ekzemple en [[Rusio]] ekzistas hodiaŭ multaj belaj bardaj kantoj en Esperanto. Multaj el ili troveblas en la [[Kantaro-Vikio]]. Konata esperantista bardo estas ankaŭ [[Georgo Handzlik]] el Pollando (lia kromnomo estas "bardo sen [[barbo]]").
 
== Vidu ankaŭ ==