Leternovelo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Sj1mor (diskuto | kontribuoj) Elstaraj kaj notindaj ekzemploj |
||
Linio 5:
Foje la leternovelo aŭ leterromano estas ankaŭ [[historia romano]], kiel en la laste menciita verko, aŭ kun la [[psikologia romano]], kiel en ''The Curious Incident of the Dog in the Night-Time'' de Mark Haddon. Tre ofte la leterverko estas [[membiografio]] kiel en [[Lazarillo de Tormes]] kaj en [[La familio de Pascual Duarte]] de [[Camilo José Cela]]. En multaj okazoj la propra vorto "letero" mem iras al la verkotitolo kiel en la "Leteroj" de la [[Evangelioj]], en [[Letero el la Birmingama prizono]] de [[Martin Luther King]], kvankam en tiu kazoj ne temas precize pri literaturo de fikcio, ''Cartas marruecas'' de [[José Cadalso]], ''Lettres persanes'' de [[Montesquieu]], ''Lettres portugaises'' ktp.
== Elstaraj kaj notindaj ekzemploj ==
=== Dekoka jarcento ===
* ''Les Liaisons dangereuses'' estas franca romano el 1782 de [[Pierre Choderlos de Laclos]], pri la [[Markizo]] de [[Merceuil|Merteuil]] kaj la [[Vikomto]] de [[Valmont (Moselle)|Valmont]], du [[Narcisismo|narcisismaj]] rivaloj (kaj eks-amantoj) kiuj uzas delogon kiel armilon por socie kontroli kaj ekspluati aliajn, dum la tuta tempo ĝuas siajn kruelajn ludojn kaj fanfaronante pri sia talento por manipulado. (ankaŭ vidite kiel prezentante la korupton kaj depravicon de la franca nobelaro baldaŭ antaŭ la [[Franca revolucio de 1789|Franca Revolucio]]). La libro estas kunmetita tute de leteroj skribitaj de la diversaj roluloj unu al la alia.
=== Deknaŭa jarcento ===
* [[Fjodor Dostojevskij]] utiligis la leterromanan formaton por sia debuta romano, ''[[Malriĉaj homoj]]'' (1846), kiel serion de leteroj inter du amikoj, luktante por elteni iliaj malriĉaj cirkonstancoj kaj vivo en antaŭ-revolucio Rusio.
* ''La Lunŝtono'' (The Moonstone) (1868) de [[Wilkie Collins]] utiligas kolekton de diversaj dokumentoj por konstrui [[Krimromano|krimromanon]]. En la dua peco, rolulo klarigas ke li skribas sian parton ĉar alia observis al li ke la okazaĵoj ĉirkaŭantaj la malaperon de la [[Eponimo|eponima]] [[diamanto]] povus malbone pripensi la familion, se miskomprenite, kaj tial li rakontas la veran historion. Tio estas nekutima elemento, ĉar la plej multaj tiuj romanoj prezentas la dokumentojn sen demandoj pri kiel ili estis kolektitaj. Li ankaŭ uzis la formon antaŭe en ''La Virino en Blanko'' (The Woman in White) (1859).
* ''Pepita Jimenez'' (1874) de hispana verkisto kaj ministro pri eksteraj aferoj [[Juan Valera]] estas verkita en tri sekcioj, la unua kaj tria estante serio de leteroj, la meza parto rakontita fare de nekonata observanto.
* Bram Stoker's ''Dracula'' (1897) uses not only letters and diaries, but also dictation cylinders and newspaper accounts.
* ''[[Drakulo (libro)|Drakulo]]'' de [[Bram Stoker]] (1897) uzas ne nur leterojn kaj [[Taglibro|taglibrojn]], sed ankaŭ [[Fonografado|Fonografiajn]] diktadcilindrojn kaj gazetrakontojn.
==Aliaj ekzemploj==
| |||