Oxford University Press: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.5
Linio 1:
'''Oxford University Press''' (Oksforda Universitata Eldonejo) (OUP) estas la plej granda universitata eldonejo en la mondo.<ref>{{cite news|url=http://www.nytimes.com/1994/02/16/news/16iht-presseduc.html|title=400 Years Later, Oxford Press Thrives|last=Balter|first=Michael |date=February 16, 1994|publisher=The New York Times|accessdate=28a Junio 2011|titolo=Arkivita kopio|alirdato=2011-10-22|arkivurl=https://web.archive.org/web/20110924191930/http://www.nytimes.com/1994/02/16/news/16iht-presseduc.html|arkivdato=2011-09-24}}</ref> Ĝi estas sekcio de la [[Universitato de Oksfordo]] kaj estas regataj per grupo de 15 akademianoj nomumitaj fare de la vickanceliero konataj kiel la delegitoj de la gazetaro. Ili estas gvidataj fare de la sekretario de la delegitoj, kiu funkcias kiel la ĉefa oficulo de OUP kaj kiel ĝia plej grava reprezentanto sur aliaj universitatokorpoj. Oxford University uzis similan sistemon por kontroli la gazetaron ekde la [[17-a jarcento]].<ref>Harry Carter, ''A History of the Oxford University Press'' (Oxford, 1975) p. 137</ref>
 
La universitato iĝis engaĝita en la presaĵokomerco ĉirkaŭ [[1480]], kaj iĝis grava printilo de [[Biblio]]j, preĝolibroj, kaj sciencaj verkoj.<ref>Carter passim</ref> Ĝia gazetaro akceptis la projekton el kiu aperis la ''[[Oxford English Dictionary]]'' (Oksforda Angla Vortaro) en la fino de la [[19-a jarcento]], kaj disetendiĝis renkonti la ĉiam altiĝantajn kostojn de la laboro.<ref>Peter Sutcliffe, ''The Oxford University Press: an informal history'' (Oxford 1975; re-issued with corrections 2002) p. 53, 96–7, 156</ref> Kiel rezulto, la lastaj cent jaroj vidis Oksfordon publikigi infanlibrojn, lernolibrojn, muzikon, ĵurnalojn, la klasikseriojn de la mondo, kaj furorantan vicon da tekstoj pri anglalingva instruado por egali ĝiajn akademiajn kaj religiajn titolojn. Movoj en internaciaj merkatoj kondukis al la eldonejo etendi oficojn ekster Britio, komenciĝante kun [[Novjorko]] en [[1896]].<ref>Sutcliffe, passim</ref>