Princlando Valaĥio: Malsamoj inter versioj

'''Valakio''' aŭ '''Valaĥio''' (en la [[rumana]]: Țara Românească prononcita [ˈt͡sara romɨˈne̯askə]; arkaike: Țeara Rumânească, en la rumana [[cirila alfabeto]]: Цѣра Румѫнѣскъ) estas historia kaj geografia regiono de [[Rumanio]]. Ĝi estas situasituas norde de la Malsupra [[Danubo]] kaj sude de la [[Sudaj Karpatoj]]. Valakio estis tradicie dividita en du partoj, nome [[Muntenio]] (aŭ Granda Valakio) kaj Oltenio (aŭ Malgranda Valakio). Valakio kiel tuto estas foje referencata simple kiel Muntenio pro identigo kun la plej granda el la du tradiciaj partoj.

Valakio estis fondita kiel [[princlando]] komence de la 14a jarcento fare de Basarab la 1-a, post ribelo kontraŭ [[Karolo la 1-a (Hungario)|Karolo la 1-a de Hungario]], kvankam la unua mencio de la teritorio de Valakio okcidente de la rivero [[Olt (rivero)|Olt]] datas el ĉarto donita al la voivodo Seneslau en [[1246 fare]] de [[Béla la 4-a (Hungario)|Béla la 4-a de Hungario]]. En [[1417]], Valakio akceptis la suzerenecon de la [[Otomana Imperio]];<ref> Giurescu, Istoria Românilor, p.481</ref> tio daŭris ĝis la 19a jarcento, kvankam kun mallongaj periodoj de de okupacio fare de Rusio inter [[1768]] kaj [[1854]][. En [[1859]], Valakio unuiĝis kun Moldavio por formi la enton de la [[Unuiĝintaj Princlandoj]], kiu adoptis la nomon Rumanio en [[1866]] kaj oficiale iĝis la [[Reĝlando de Rumanio]] en [[1881]]. Poste, sekve de la dissolvo de la [[Aŭstri-Hungaria Imperio]] kaj la rezolucio de la elektitaj reprezentantoj de Rumanoj en [[1918]], [[Bukovino]], [[Transilvanio]] kaj partoj de [[Banat]], [[Crișana]] kaj [[Maramureș]] estis alligitaj al la Reĝlando de Rumanio, formante la modernan Rumanian ŝtaton.

* Giurescu, Constantin. ''Istoria Bucureștilor. Din cele mai vechi timpuri pînă în zilele noastre'', Ed. Pentru Literatură, Bucharest, 1966