Okulvitroj: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Rescuing 0 sources and tagging 1 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 8:
Verdire oni ne rajtas nomi tiun vitraĵon okulvitroj. Pli ĝuste nomi ĝin nazpinĉilo. Tiel ĝi restis dum kelkaj jarcentoj, negrave ŝanĝigita. Pri tio, ke praavo de okulvitroj ekestis vere nazpinĉilo, oni skribas en la libro pri optiko, publikigita en la 1740j, kaj kiu estas nun en eksponfenestro de muzeo apud plej antikvaj ekspoziciaĵoj. Estas skribite en tiu libro: “Avantaĝo de tiu aparato estas tio, ke ĝi teniĝas sur la nazo kaj ne malfaciligas spiradon”. De tiu skribaĵo ni rajtas konkludi ke nur meze de la 18-a jarcento oni komencas uzi vitron en framo sur la nazo, sed antaŭ tio – sur la pinto de la nazo, kaj oni devis spiri per buŝo.
Marli
Fine de 18-a jarcento oni komencas alkonstrui du arkojn al nazpinĉilo, kiuj dekomence devis baziĝi sur la tempioj. Preskaŭ samtempe inventistoj plilongigis la arkojn ĝis la oreloj. Do nuntipajn okulvitrojn oni inventis preskaŭ komence de la 19-a jarcento. Kaj la arkoj dekomence estis faldeblaj – oni povis
Ĝenerale, dum tiuj du jarcentoj, la okulvitroj ŝanĝiĝas plej multe pro tio, ke la evoluo de mekaniko kaj ekzaktaj sciencoj tiom ekmodiĝis, ke kunhavi iun unikaĵon oni opiniis prestiĝe. Vitrojn oni enmetadis al ĉio: ventumiloj, promenbaston(et)oj, tabakujoj, horloĝoj ktp. Kaj male, optikajn ilojn oni plibeligas per aro de juvelŝtonoj, por ke en teatro oni ne hontu prezenti
Unu el ekspozicifenestroj en la muzeo de Marli estas dediĉita al la studadprocedo de studentoj-medicinistoj kiel fari okuloperacion. Kelkaj maskoj en la dimensio de homa vizaĝo kun eltireblaj okuloj. Oni ankaŭ povas almeti malmuntatan okulon por ekpovi ŝanĝi okullenson.
Okulvitroj de nuna jarcento estos malpezaj kaj preskaŭ nevideblaj. Jam nuntempe firmao de Marli ellaboris okulvitran framon el titano, kiu pezas nur 2,9 gramojn. Vitroj devas pezi ne pli ol 4 gramoj. Sed komence de 20-a jarcento oni provis fari supermalpezajn okulvitrojn, sed ne sukcese – post iom da tempo la framo rustiĝis. <ref>Carlo Minnaja, Anatolo Ŝejpak ''"Elektitaj lekcioj pri historio de scienco kaj tekniko",'' Moskvo: Moskva Ŝtata Industria Universitato, 2006. 251 pĝ., il.</ref>
|