Nazia potencopreno en Germanio: Malsamoj inter versioj

Post la morto de prezidento [[Paul von Hindenburg]] je la {{dato|2|aŭgusto|1934}} Hitler mem nomumis sin "gvidanto kaj regna kanceliero". Tio estis eĉ kontraŭ la plenrajtiga leĝo, kiu ekskluzivis de la potenco la rajtojn de la prezidento (kiu sola havis la rajton nomuni kancelieron). [[Plebiscito]] je la {{dato|19|aŭgusto|1934}} aprobis, ke Hitler estu samtempe kanceliero kaj prezidento. La saman tagon la armeo devis ĵuri personan fidelecon al Hitler. Post tio praktike ne plu eblis opozicio kontraŭ la registaro.

 

[[Kategorio:Naziismo]]

[[Kategorio:1933 en Germanio]]