Fortikaĵoj en Eŭropo: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e →Fortikaĵoj en Francio: Verduno al Verdun |
|||
Linio 33:
== Fortikaĵoj en Francio ==
Kvindekdujara franca politikisto [[André Maginot]] ekgvidis parizan ministerion por milito en la tempo, kiam defensiva strategio kaj mito de [[
La francaj fortikaĵoj konsistis en la praktiko el du reciproke diferencantaj sistemoj. La unua estis decentralizita – kreis ĝin unuopaj ferbetonaj objektoj de diversa reziskapablo, la tn. blokoj kaj interobjektoj, metitaj en preskaŭ koneksajn zonojn. Artileriaj kaj mitralaj – plejparte plimulte flankaj – pafadoj de tiuj ĉi izolitaj objektoj kreis plenan pafsistemon. Sistemo de kontraŭtankaj kaj kontraŭinfanteriaj obstakloj plifortigis tiun ĉi plenan zonon. Sed tiu ĉi tipo laŭ la francaj opinioj estis efika sole en malpli gravaj direktoj. La kernon de la francaj fortikaĵoj kreis fuortaroj. Ni fakte distingas du tipojn. La unua el ili, nomita „Ouvrage“ – „ĉefa objekto“, estis en la praktiko fuortaro kun ses ĝis ok rezistkapablaj ferbetonaj objektoj, kunigitaj per ampleksa sistemo de subteraj koridoroj, ĉambregoj, spacoj, komunikretoj kaj pluaj ekipaĵoj. La plej sentemajn direktojn de ebla atako baris la alia tipo de fuortaraj nodoj de defendo, „Ensemble“ – la tn. „grandgrupo“, konsistanta fakte el du reciproke kunigitaj fuortaroj de „Ouvrage“. Francoj, konstruante Maginot-linion, uzis tiun ĉi alian tipon fakte sole dufoje – legendarigita [[Hochwald]] apartenis al tiu ĉi alia tipo.
|