Gotika literaturo: Malsamoj inter versioj

La plej fama gotika poeto estis [[Edgar Allan Poe]], kiu verkis terurajn kantojn. Tiuj kantoj traktis la malhelajn timojn kaj [[Volupto|voluptojn]] kaŝitajn en la [[Psikologio|homa psiko]]. Poe estis unu el la patroj de gotika literaturo pro la amkantoj kaj la misteraj rakontoj, kiujn li verkis. Lia poezio elvokas fortajn emociojn kaj estas karakterizita per tia speciala [[Ritmo (poezio)|ritmo]]. Laŭdire [[Charles Baudelaire]], la patro de moderna poezio, estis legante ĝin ĉiutage. La sufero kaj soleco en la vivo de la verkisto estis esprimitaj en terura kaj sonĝa kreaĵo. Liaj rakontoj estas plenaj de [[Halucino|halucinoj]] kaj penetras la mondon de la [[Frenezulejo|frenezuloj]], esprimante sian timon kaj doloron kaj priskribante daŭran [[Koŝmaro|koŝmaron]], kiu neniam finiĝas. Sub la influo de [[opioido]], Poe elĉarpis sian [[Subkonscio|subkonscion]] kaj eltiris el ĝi profundajn zorgojn pri furiozaĵoj, [[torturo]] en [[Entombigo|entombigaj]] [[Kaverno|kavernoj]] kaj senlima doloro en ĉi tiu mondo.

 

 

* [[Horace Walpole]] - La kastelo de Otranto ([[1764]])

* [[Clara Reeve]] - Maljuna angla barono ([[1778]])

* [[William Beckford]] - Vathek ([[1786]])

* [[Matthew Gregory Lewis]] - Monaĥo ([[1796]])

* [[Charles Robert Maturin]] - Vaganto Melmoth ([[1820]])

* [[Victor Hugo]] - [[Notre-Dame de Paris (romano)|Notre-Dame de Paris]] (La Ĝibulo de Notre Dame) ([[1831]])

 

[[Kategorio:Gotika fikcio| ]]

[[Kategorio:Anglalingva literaturo]]