Kiel registrite je 14:44, 13 dec. 2005 redakti NicholasJB~eowiki (diskuto \| kontribuoj) 136 redaktoj Neniu resumo de redakto		Kiel registrite je 11:43, 17 dec. 2006 redakti malfari Eric.Coffinet (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 3 194 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: La '''Alvokoj de la Sinjoro de Armeoj''' estas kompilaĵo de la leteroj de ''[[Bahá'u'lláh]]'', Fondinto de la [[Bahaa Kredo]], al la reĝoj kaj regantoj de la mondo. Dum Sia ekzilo en [[Adrianopolo]] kaj en la fruaj jaroj de Sia ekzilo al la ~~foritikaĵo~~fortikaĵo-urbo de [[Akko]] en [[1868]], ''Bahá'u'lláh'' alvokis la regantojn de la Oriento kaj la Okcidento rekoni la Tagon de Dio kaj la Promesiton de ĉiuj religioj kaj ĉiuj epokoj. ''Bahá'u'lláh'' skribis: "Neniam ek de la komenco de la mondo estis la Mesaĝo tiel malkaŝite proklamita." La libro konsistas el : La libro konsistas el la tuta [[Súriy-i-Haykal]], (la Súrih de la Templo), unu el la plej defiaj verkoj de Bahá'u'lláh, kiu konsistas el mesaĝoj adresitaj al la Papo Pio IX, Napoleono III, Caro Aleksandro II, Reĝino Viktorio, kaj Násiri'd-Dín Sháh; la [[Súriy-i-Mulúk]] aŭ Súrih de la Reĝoj, kiun Shoghi Effendi priskribas kiel "la plej grava Epistolo rivelita de Bahá'u'lláh en kiu Li, unuafoje, direktas Siajn vortojn kolektive al la tuta aro de la monarĥoj de Oriento kaj Okcidento"; la [[Súriy-i-Ra'ís]], kiu adresas `Alí Páshá, la Osmanida Ĉefministro, verkita en Aŭgusto [[1868]]; la[[Lawh-i-Ra'ís]], ankaŭ enhavante certajn pecojn direktitajn al `Alí Páshá; kaj la [[Lawh-i-Fu'ád]], rivelita en [[1869]] nelonge post la morto de Fu'ád Páshá, kiu priskribas la spiritajn konsekvencojn de la misuzo de regado kiel ankaŭ de interlig-rompado, kaj antaŭdiras la malsukeco kaj renverso de `Alí Páshá kaj la Sultano. la tuta [[Suriy-i-Haykal\|''Súriy-i-Haykal'']] (la Surao de la Templo), unu el la plej defiaj verkoj de ''Bahá'u'lláh'', kiu konsistas el mesaĝoj adresitaj al la Papo [[Pio la 9-a\|Pio IX]], al la franca imperiestro [[Napoleono la 3-a\|Napoleono III]], al la Caro [[Aleksandro la 2-a\|Aleksandro II]], al la [[Reĝino Viktoria]], kaj al la persa reĝo [[Nasiri'd-Din Shah\|''Náṣiri'd-Dín <u>Sh</u>áh'']] la [[Suriy-i-Muluk\|''Súriy-i-Mulúk'']] (la Surao de la Reĝoj), priskribita de [[Shoghi Effendi\|''<u>Sh</u>o<u>gh</u>i Effendi'']] kiel "la plej grava Epistolo rivelita de ''Bahá'u'lláh'' en kiu Li, unuafoje, direktas Siajn vortojn kolektive al la tuta aro de la monarĥoj de Oriento kaj Okcidento" la [[Suriy-i-Ra'is\|''Súriy-i-Ra'ís'']] verkita en aŭgusto [[1868]] al la Otomana Ĉefministro [['Ali Pasha\|`Alí Páshá]] la [[Lawh-i-Ra'is\|''Lawḥ-i-Ra'ís'']], ankaŭ enhavanta certajn pecojn direktitajn al ''`Alí Páshá'' *la [[Lawh-i-Fu'ad\|''Lawḥ-i-Fu'ád'']] rivelita en [[1869]] nelonge post la morto de [[Fu'ad Pasha\|''Fu'ád Páshá'']], kiu priskribas la spiritajn konsekvencojn de la misuzo de regado kiel ankaŭ de interlig-rompado, kaj antaŭdiras la malsukecon kaj renverson de ''`Alí Páshá'' kaj de la Sultano. [[en:Summons of the Lord of Hosts]]

Alvokoj de la Sinjoro de Armeoj: Malsamoj inter versioj