Nicolaus Bruhns: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 161:
De plia orgenverko de Bruhns, '''preludio en D-maĵoro''', estas postlasita nur [[adaĝo]]-parto.
== Postefikoj ==
=== Muzika influo ===
Ĉu kaj kiel Nicolaus Bruhns influis la pli postanarokan muzikon, oni ne povas eltrovi tute klare pro la malabundaj fontoj. Dokumento, en kiu aperas lia nomo, estas letero skribita en [[1775]] skribita de [[Carl Philipp Emanuel Bach]] al [[Johann Nikolaus Forkel]], laŭ kiu rezultas, ke lia patro [[Johann Sebastian Bach|Johann Sebastian]] ŝatis kaj studis la orgenverkojn de pluraj Nordgermanaj – inter ili ankaŭ Bruhns – kaj kelkaj francaj komponistoj. Similan li skribis [[1754]] en sia ''Nekrologo pri Johann Sebastian Bach''. La kaŭzo estis, ke Johann Sebastian havus aliron al la t.n. ''Möllerschen Handschrift'' [manuskripto de Möller] kaj al la ''Andreas-Bach-libro'' de sia pli aĝa frato kaj pianoistruisto [[Johann Christoph Bach]]. Tiuj muzikkolektoj enhavas la e-minorajn preludiojn de Bruhns samkiel la preludion en G-maĵoro. Riedel analisis eblajn formalajn komunecojn en la verkaroj de Bruhns kaj Bach.<ref>F. Riedel, in: ''Die Musikforschung.'' 11.1958, S. 281 f.</ref> Kelkaj el la fruaj verkoj de Bach ja enhavas motivojn, kiuj montras supraĵan similecon al tiuj de Bruhns. Ĉar tiuj tamen estis distvastiĝintaj, oni ne povas konstrui pruvipovan konekson inter la verkoj de ambaŭ muzikistoj.
Pri la voĉkanta verkaro oni ne konas referencojn. Pluraj muziksciencistoj tamen sekvis la priskribon de Stein pri Bruhns kiel komponisto, kiuj ebenigis la vojon al madrigala kantato<ref>Fritz Stein: ''Nicolaus Bruhns, Gesamtausgabe der Werke''. Braunschweig 1937–39.</ref>; dies wird von Webber bestritten.<ref>Geoffrey Webber: ''North German church music in the age of Bŭtehude''. Clarendon Press, Oxford 1996, ISBN 0-19-816212-X ([http://sscm-jscm.press.uiuc.edu/jscm/v5/no1/Yearsley.html Buchbesprechung von David Yearsley])</ref>
| |||