Ĉela signalado estas parto de iu komunikada procezo kiu regas bazajn agadojn de ĉeloj kaj kunordigas ĉiujn ĉelajn agojn. La kapablo de ĉeloj percepti kaj ĝuste respondi al sia mikromedio estas la bazo de disvolviĝo, riparado de histoj kaj imuneco, same kiel normala homeostazo de histoj. Eraroj pri signalado de interagoj kaj prilaborado de ĉelaj informoj respondecas pri malsanoj kiel kancero, memimuneco kaj diabeto. Per kompreno de ĉela signalado, malsanoj povas esti traktataj pli efike kaj, teorie, artefaritaj histoj povas esti kreitaj.

La biologio de sistemoj studas la subestajn strukturojn de ĉelaj signalaj retoj kaj, kiel ŝanĝoj en ĉi tiuj retoj povas influi la dissendon kaj fluon de informoj. Tiaj retoj estas kompleksaj sistemoj en sia organizo kaj povas montri kelkajn emerĝajn propraĵojn inkluzive de dustabileco kaj ultrasenseco. Analizo de ĉelaj signalaj retoj postulas kombinon de eksperimentaj kaj teoriaj aliroj, inkluzive la evoluon kaj analizon de simuladoj kaj modelado. Longdistanca alosterio ofte estas grava ero de ĉela signalado de eventoj.