Ĝojo
Ĝojo estas emocia stato de estado. La difino de ĝojo estas unu de la ĉefaj filozofiaj demandoj. Proponataj difinoj inkluzivas liberecon de volo kaj malĝojo, konscio de la bona ordo de aferoj, certeco de onia propra rolo de la universo aŭ societo, interna paco, ktp. Pli ĝenerale, tamen, ĝi povas esti difinata kiel la stato al kiu homoj kaj aliaj animaloj estas kondutece pelata, por kontraŭi al eksteraj fortoj kiuj foje gvidus al malĝojo, kaj supozeble al finfina morto pro enuo.
Proverbo redakti
Ekzistas pluraj proverboj pri ĝojo en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[1]:
„ Kiun malĝojo ne turmentis, tiu ĝojon ne sentas. ” -
„ Vivi en silko kaj veluro, en ĝojo kaj plezuro. ” -
„ Mastro en vojo — servantoj en ĝojo. ”
Referencoj redakti
- ↑ Lernu. Arkivita el la originalo je 2011-12-25. Alirita 2009-01-25.
Vidu ankaŭ redakti
- Odo al Ĝojo - poemo de Friedrich Schiller, kaj muzikumis en la lasta movado de la 9-a simfonio de Beethoven. Nun ĝi estas la Eŭropa himno.
- Antaŭĝojo
