Altarero

Altarero, altarpeco, retablopeco aŭ retablero estas artaĵo kia pentraĵo, skulptaĵo aŭ reliefo reprezentanta religian temon farita por ties lokigo malantaŭ la altaro de kristana preĝejo. Kvankam plej ofte uzita por unuopa verko de arto kia pentraĵo aŭ skulptaĵo, aŭ serio el ili, la vorto povas esti uzata ankaŭ por la tuta aro malantaŭ altaro, aliflanke konata kiel retablo, inklude tion kio estas ofte prilaborita kadro por la centraj bildo aŭ bildoj. Altarpecoj estis unu el la plej gravaj produktoj de kristana arto speciale el la fino de la Mezepoko al la epoko de la Kontraŭ-Reformacio.

The Genta altaro (1432) de fratoj Hubert kaj Jan van Eyck. Konsiderita unu el la majstroverkoj de Norda Renesanco, kiu perdis sian prilaboritan kadron en la Reformacio.

Granda nombro de altarpecoj estas nune forigitaj el iliaj preĝejoj originaj lokoj, kaj ofte eĉ ties prilaboritaj skulptitaj kadroj, kaj ekspoziciataj kiel simple enkadrigitaj pentraĵoj en muzeoj kaj aliaj pli protektitaj kaj komfortaj lokoj.

Vidu ankaŭ

• Altarero de Paumgartner
• Retablo

Eksteraj ligiloj

• [1] Arkivigite je 2012-08-02 per la retarkivo Wayback Machine