Barcelona Konvencio
La Barcelona Konvencio celas protekti la Mediteranean Maron kontraŭ akvopoluado. Ĝi estis renovigita kaj fariĝis en junio 1995 traktato pri protektado de la mara medio kaj la marbordoj de la Mediteraneo .
Ĉi tiu Konvencio donas la juran kaj leĝan kadron por la efektivigo de la Mediteranea Agadplano (MAP) adoptita en 1975, kies ĉefa celo estas protekti la medion de la Mediteranea Baseno .
Principoj de la konvencio redakti
La Barcelona konvencio celas servi kiel rimedo por kontroli kaj kontroli la staton de Mediteraneo konstante, identigante ekzistantajn kaj devenajn mediajn problemojn. La Konvencio devigas siajn membroŝtatojn preni ĉiujn necesajn rimedojn por redukti maran poluadon kaj protekti la maran medion.
Temoj traktataj de la konvencio redakti
- Daŭrigebla administrado de maraj kaj teraj resursoj en kombinaĵo kun sociekonomiaj problemoj ( daŭripova evoluo ).
- Preventado de poluado de strandoj kaj maro kontinue aŭ unufoje.
- Protekto de heredaĵo, faŭno kaj pejzaĝo en la mara medio.
- Antaŭenigante reciprokan helpon inter landoj.
- Antaŭenigante vivokvaliton.
Ŝtatoj subtenantaj la konvencion redakti
Albanio, Alĝerio, Bosnio kaj Hercegovino, Kroatio, Kipro, EU, Egiptio, Francio, Grekio, Israelo, Italio, Libano, Libio, Malto, Monako, Maroko, Slovenio, Hispanio, Sirio, Tunizio kaj Turkio.