Dániel Simén

Dániel SIMÉN [ŝime:n] estis rumania hungara unitariisma eklezia verkisto. Li naskiĝis en Corund (Harghita) la 13-an de februaro 1903 kaj mortis en Kluĵo la 25-an de februaro 1969.

Kariero

Dániel Simén diplomitiĝis en la akademio de Magyar Unitárius Egyház Teológiai Akadémiája en 1928. Post studoj en Usono li revenis en 1934. De 1940 li estis profesoro de unitariisma teologio de Koloĵvaro, en 1945 li doktoriĝis pri edukscienco kaj psikologio en la Universitato de Kluĵo. De 1947 li estis instuisto kaj ĉefnotario de la eklezio ĝis 1959, kiam oni arestis lin kaj kondamnis lin al sepjara prizono laŭ eltrovitaj akuzoj. Li liberiĝis en 1964 kaj li estis pastro ĝis sia morto en Câmpia Turzii. Liajn artikolojn, studaĵojn publikigis la revuoj Keresztény Magvető, Kévekötés, Unitárius Naptár, Unitárius Szószék. Li tradukis la verkon de Simons Minot (Egy modern Istenhit (Kv. 1937).

Libroj

• A lélek megszólal. Beszédek és ágendák (Székelyudvarhely 1936); A lélek problémái (samloke. 1939).

Fonto

• RMIL Arkivigite je 2016-03-04 per la retarkivo Wayback Machine