Dénes Zakál
Dénes Zakál [dEneŝ zakAl], laŭ hungarlingve kutima nomordo Zakál Dénes estis hungara komponisto, tekstopoeto. Lia nobela antaŭnomo estis nemesnépi.
| Dénes Zakál | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | la 26-an de julio 1900 en  Csáktornya (Hungara reĝlando)
|
| Morto | la 27-an de novembro 1943 en Budapeŝto (Hungara reĝlando)
|
| Ŝtataneco | Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | komponisto |
Dénes Zakál [1] naskiĝis la 26-an de julio 1900 en Csáktornya, (Hungara reĝlando, nuntempa Čakovec en Kroatio), li mortis la 27-an de novembro 1943 en Budapeŝto.
Biografio redakti
Dénes Zakál akiris juran diplomon, poste li studis komponadon de en Albert Siklós. Lia unua komponaĵo estis aŭdebla en Radio de Hago. Li komponadis simfoniojn kaj pianoverkojn. Civile li estis reĝisoro de la hungara Telefonradio. En la 1930-aj jaroj li komponadis artkantojn. En 1935 li edziĝis al islandanino.
Elektitaj komponaĵoj redakti
- Cserebere (filma muziko, 1940)
- Egér a palotában (filma muziko, 1942)
- Édes mostoha (akompana muziko de teatraĵo verkita de Artúr Lakner)
- Én gyönyörűségem (artkanto)
- Jajj de messze estél tőlem (artkanto)
Liaj kantotekstoj redakti
- Én gyönyörűségem (Jaj, de messze estél tőlem)
- Csókos a te szád
- Csókold meg édesanyukádat