Gyula Major
Gyula Major [djula major], laŭ hungarlingve kutima nomordo kaj plennome Major Jakab Gyula estis hungara komponisto, korusestro, pianisto, muziklerneja instruisto. Lia origina familia nomo estis Mayer ĝis 1885, lia filo estis Ervin Major.
| Gyula Major | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskonomo | Mayer Jakab Gyula |
| Naskiĝo | la 13-an de decembro 1858 en  Kassa (Hungara reĝlando, Habsburga Imperio)
|
| Morto | la 30-an de januaro 1925 en Budapeŝto (Hungara reĝlando)
|
| Tombo | Juda tombejo sur Kozma strato |
| Ŝtataneco | Hungara reĝlando |
| Familio | |
| Infanoj | Ervin Major • Róbert Major |
| Okupo | |
| Okupo | pianisto • komponisto |
Gyula Major [1] naskiĝis la 13-an de decembro 1858 en Kassa (Hungara reĝlando, Habsburga Imperio nuntempa Košice en Slovakio), li mortis la 30-an de januaro 1926 en Budapeŝto.
Biografio redakti
Gyula Major devenis el juda familio. Li frekventis la kutimajn lernejojn en sia naskiĝurbo, poste li lernis en muziklernejo en Budapeŝto, fine li akiris diplomon en Tutlanda Hungara Reĝa Muzikakademio. Liaj plej gravaj instruistoj estis Robert Volkmann, Ferenc Liszt kaj Ferenc Erkel. Post siaj studoj li instruis en pluraj muziklernejoj, dume li komponadis kaj prezentis siajn komponaĵojn piane en koncertoj (unue en 1885). Li partoprenis en fondo de muziklernejo en 1889, kie li instruis 6 jarojn. En 1894 li organizis virinan korusan asocion, li gvidis la koruson jardekon. En 1896 li fondis sian propran muziklernejon. En 1892 li ricevis konkursan premion. Li havis edzinon, kiu naskis filon en 1901.
Elektitaj koncertoj redakti
- Budapeŝto (1885, 1888, 1890)
Pli gravaj komponaĵoj redakti
- Erzsike (unuakta opero prezentita en Reĝa Operejo (1901)
- Széchy Mária (opero, Kolozsvár, 1906)
- Mira (opero, Pozsony, 1913)
- 5 simfonioj, suito, pluraj konĉertoj, ĉambraj muzikoj
Liaj libroj redakti
- Énekkönyv az elemi népiskolák számára (lernolibro, 1890)
- Zsidó vallásos énekek (1892)
- Öszhangtan (1891, 1898)
- Zongoraiskola (1891, 1899
- Módszeres énekkönyv az alsó zsidó népiskolák számára (1898)
- Ellenpontozástan (1903)