Herr Mannelig (aŭ ankaŭ konata kiel "Herr Mannerlig") estas mezepoka, malnov-sveda balado, kiu temas pri la rakonto de trolino, kiu ŝatus esti homarano (eble denove – ”estus mi liberigita de mia turmentiĝo”). Ŝi estas konvinkita, ke ŝi povas iĝi homo, se ŝi geedziĝos kun sinjoro Mannelig. Ŝi intencas superŝuti lin per donacoj, tamen li rifuzas precipe pro la fakto de ŝi estas ne ”kristana virino”, sed trolino. La kanto ekzistas en multaj variaĵoj kaj ĝis nun ĝin ludis pluraj grupoj en diversaj lingvoj, tamen la baza rakonto ĉiam samas.

Herr Mannelig
balado
Aŭtoroj
Lingvoj
Lingvo sveda lingvo
Eldonado
Ĝenro ballad of the supernatural
vdr

Ĉi-kadre la sveda prateksto klare reprezentas anakronismon. Ja temas pri mezepoka balado, sed Garmarna kaj aliaj ne uzas la "fornsvenska"n (t.e. la malnovnorda lingvo) por interpreti ĝin, tamen prefere formon de la pli posta "nysvenska" (novsveda), kiu ĉirkaŭ la tempo de Gustavo Vasa komenciĝis kaj poste pluevoluis al la "nusvenska" (nunsveda). Krome, kelkaj nekonsekvencaĵoj en la lingvostrukturo indikas, ke jenas teksto miksita kun elementoj de novsveda kaj nunsveda. Tial la lingvaĵo verŝajne egalas al tiu parolata en Svedio antaŭ 200–250 jaroj, sed kun kelkaj arkaikaj nuancoj.

Prezentita de redakti

Inter la multnombraj artistoj, kiuj ludas tiun ĉi baladon en diversaj lingvoj, troviĝas ankaŭ konataj nomoj kiel

Teksto redakti

en tradicia sveda traduko simpla Traduko balada
Bittida en morgon innan solen upprann
Innan foglarna började sjunga
Bergatrollet friade till fager ungersven
Hon hade en falskeliger tunga
Herr Mannelig herr Mannelig trolofven I mig
För det jag bjuder så gerna
I kunnen väl svara endast ja eller nej
Om I viljen eller ej:
Eder vill jag gifva de gångare tolf
Som gå uti rosendelunde
Aldrig har det varit någon sadel uppå dem
Ej heller betsel uti munnen
Eder vill jag gifva de qvarnarna tolf
Som stå mellan Tillö och Ternö
Stenarna de äro af rödaste gull
Och hjulen silfverbeslagna
Eder vill jag gifva ett förgyllande svärd
Som klingar utaf femton guldringar
Och strida huru I strida vill
Stridsplatsen skolen I väl vinna
Eder vill jag gifva en skjorta så ny
Den bästa I lysten att slita
Inte är hon sömnad av nål eller trå
Men virkat av silket det hvita
Sådana gåfvor jag toge väl emot
Om du vore en kristelig qvinna
Men nu så är du det värsta bergatroll
Af Neckens och djävulens stämma
Bergatrollet ut på dörren sprang
Hon rister och jämrar sig svåra
Hade jag fått den fager ungersven
Så hade jag mistat min plåga
Herr Mannelig herr Mannelig trolofven I mig
För det jag bjuder så gerna
I kunnen väl svara endast ja eller nej
Om I viljen eller ej
iam frumatene antaŭ sunleviĝo
antaŭ la birdoj komencis kanti
la montartrolino proponis al bela bienisto
per sia falsema lango
s-ro Mannelig s-ro Mannelig edzinigu min
pro ĉio, kion mi ofertas al vi
nur respondu jes aŭ ne
ĉu vi volas aŭ ĉu ne
al vi mi donos la dekdu ĉevalojn
kiuj gresumas jene en la bosko
neniam iu selo estis metita sur ilin
nek iam havis enbuskaĵon
al vi mi donos la dekdu muelejojn
situantajn inter Tillö kaj Ternö
kun muelŝtonoj faritaj el la plej ruĝa kupro
kaj la radoj kovritaj per arĝento
al vi mi donos la orumitan glavon
kiu sonoras pro dekkvin oraj ringoj
kaj kiam vi partoprenos batalon per ĝi
vi facile konkeros la batalkampon
al vi mi donos la novegan ĉemizon
la plej bonan por sin vesti
ĝi ne kudriĝis per kudrilo kaj fadeno
sed estas kroĉtrikita el la plej blanka silko.
tiajn donacojn mi volonte akceptus
se vi estus kristana virino
sed, nu, vi estas plej aĉa montartrolo
el la gento de diabloj kaj Necken
la montartrolino saltis el la pordo
plorante kaj kriante tiele
se mi sukcesus je tiu bela bienisto
estus mi liberigita de mia turmentiĝo
s-ro Mannelig s-ro Mannelig edzinigu min
pro ĉio, kion mi ofertas al vi
nur respondu jes aŭ ne
ĉu vi volas aŭ ĉu ne
'1 Matenon frue antaŭ aŭrora sun', ;
pre ol ekis la birdoj kanti ;
montogrino svatis sin al bela fraŭlo juna, ;
kaj falsa estis ŝia lango.
(×: Sinjoro Mane-lig, fianĉu al mi ;
ĉar ofertas mi volonte. ;
Vi povas respondi nur jes aŭ ne, ;
ĉu vi volas aŭ ne.)
'2 Donos mi al vi la irantojn dek du ;
kiuj iras en roza arbareto. ;
Estis neniam selo sur ili, ;
nek brido en buŝa meto.
'3 Donos mi al vi muelejojn dek du ;
kiuj staras de Tiloj al Tarnoj. ;
Ŝtonoj estas el plej pura or' ;
kaj radoj arĝente en garno.
'4 Donos mi al vi la glavon el or' ;
kiu tintas per dek oraj ringoj. ;
Vi batalu kiel volas via vol', ;
bataleje vi venkon atingos.
'5 Donos mi al vi novan ĉemizon jen, ;
vi plej bonan trivi meritas. ;
Estas ne kudrita per pinglo aŭ faden' ;
sed el blanka silko trikita.
'6 Tiajn donacojn akceptus mi ja ;
se vi estus virino kristana. ;
Sed nun vi estas plej fia monta ogr' ;
el diablo kaj nikso profana.
'7 Kuris eksteren tra pordo montogrin' ;
ŝi skuiĝas kaj tremas histere. ;
Se mi ricevus belan junan lin, ;
mi seniĝus je mia sufero.
(×: Sinjoro Mane-lig, fianĉu al mi ;
ĉar ofertas mi volonte. ;
Vi povas respondi nur jes aŭ ne, ;
ĉu vi volas aŭ ne.)

Melodio redakti

Tonsilabe la balado estas:

(#: /mifa mire /dodo LaTi /dolre doTi /La; LaTi /do dodo /re dore /mi i /do; h /mifa mire /dodo LaTi /dore doTi /La; hTi /do dodo /re3re dore /mi i /do o;mi /mifa mire /dodo LaTi /dolre doTi /La a;Ti /do dodo /re dore /mi i /so o;mi /milfa mire /dodo LaTi /dolre doTi /La aa;LaTi /dore eedoTi /La ah)

+

(&:

'1 Ma/te2no2n frue antaŭ /a2ŭrora sun', ; pre ol /ekis la birdo2j /kanti ; /montogrino svatis sin al /bela fraŭlo juna, ; kaj /falsa estis ŝia /lango.

(×:; Sin/jo2ro2 Mane-lig, fi/a2nĉu al mi ; ĉar o/fertas mi vo2/lonte. ; Vi /po2vas respondi nu2r /je2s a2ŭ ne, ; ĉu vi /volas a2ŭ ne.)

Notoj kaj fontoj redakti

Referencoj redakti