Hintertaunus estas naturregiono norde de la Hoher Taunus en la mezmontaro Taunus, kiu altas ĝis 700,7 m. Ĝi etendiĝas en la okcidento ĝis la Rejno, en la nordo ĝis la Lahn kaj en oriento ĝis Wetterau.

Hintertaunus
montara sistemo
La plej alta punkto Weilsberg (700,7 m)
Longeco 70 km
Areo 1 816,67 km²
Kontinento Euxropo
Situo Rejnlando-Palatinato, Heslando, (Germanujo)
Geografia situo 50° 13′ N, 8° 14′ O (mapo)50.2098.2301388888889Koordinatoj: 50° 13′ N, 8° 14′ O (mapo) f1
Map
Hintertaunus
Montaro Taunus
vdr
naturregionoj de la Taunus
rigardo de la Großer Feldberg al Oberreifenberg (nordokcidenten), malantaŭ tio Feldberg-Langhals-Pferdskopfscholle (orienta Hintertaunus)
rigardo de Reinborn al la piedo de la monto Feldberg-Langhals-Pferdskopf-regiono (en la sudoriento), antaŭ tio Wüstems ĉe la supra valo de la Emsbach orienta Hintertaunus)
Eschbacher Klippen ĉe la norda rando de la „baseno de Usingen (orienta Hintertaunus)

Montoj kaj altaĵoj de la Orienta Malantaŭa Taunus redakti

La plej altaj montoj kaj altaĵoj de la '‘orienta Hintertaunus (ordigita laŭ alteco):

Vidu: listo de montoj kaj altaĵoj de la Taunus

rigardo trans „Goldenen Grund“ en la okcidento al la orienta Hintertaunus kaj Hochtaunus, ĉe la meza maldekstra rando de la bildo la A3, malfone Dauborn
pejzaĝo en Taunus, proksime de Dachsenhausen, rigardo al la „Nastätter Mulde“, meze la „Kemeler Rücken“ (okcidenta Hintertaunus)
“Kemeler Rücken“ (de sudokcidente), meze en la bildo Neunzehntberg, maldekstra bildrando Kemel (Westlicher Hintertaunus)
pejzaĝo en la Taunus apud Hettenhain (antaŭe) trans la valo de la Aar al Born (okcidenta Hintertaunus)
rigardo de „Kemeler Rücken (apud Kemel) trans la valo de la Aar sudorienten al la Taunushauptkamm (Feldberg-Taunuskamm) kun Großer Feldberg, Kleiner Feldberg kaj Altkönig

Montoj kaj altaĵoj de la Okcidenta Hintertaŭnus redakti

Vidu: listo de montoj kaj altaĵoj de la Taunus

rigardo al la ĉefa kresto de la Taunus kun la Feldberg-masivo (meze) de Wehrheim en la „Usinger Becken“ (oienta Hintertaunus)

Naturparkoj redakti

En la multspeca regiono de la Hintertaunus ekzistas tri naturparkoj. La naturparko Taunus konsistas el la orienta Hintertaunus kaj etendiĝas norde ĝis la Lahn-valo apud Weilburg. En la nordokcidente la naturparko Nassau dividas la okcidentan Hintertaunus-on kaj la Naturparko Rhein-Taunus troviĝas en okcidento..

Politika divido redakti

La Hintertaunus troviĝas plej multe sur hesa teritorio, la nordokcidenta parto apartenas al Rejnlando-Palatinato. La Hintertaunus etendiĝas trans la distriktoj Hochtaunus, Limburg-Weilburg, Rheingau-Taunus, Lahn-Dill, Gießen, Wetterau kaj Rhein-Lahn.

Urboj kaj vilaĝoj en Hintertaunus redakti

Orienta Hintertaunus redakti

Idsteiner Senke (baseno de Idstein) redakti

De sud al nordo troviĝas jenaj lokoj en la baseno de Idstein:

  • Idsteiner Grund, Idsteiner Wald (preskaŭ ne loĝita) kaj Escher Grund (ordigita de okcidento al oriento)
 
grundnebulo en la Hintertaunus

Okcidenta Hintertaunus redakti

Literaturo redakti

  • Reimer Hermann: Vergleichende Hydrogeographie des Taunus und seiner südlichen und südöstlichen Randgebiete, Wilhelm Schmitz Verlag, Gießen, 1965
  • Eugen Ernst: HB Naturmagazin draußen Naturpark Hochtaunus, Hamburg, 1983
  • Ingrid Berg, Eugen Ernst, Hans-Joachim Galuschka, Gerta Walsh: Heimat Hochtaunus, Frankfurt am Main, 1988 ISBN 3-7829-0375-7
  • Alexander Stahr, Birgit Bender: Der Taunus – Eine Zeitreise, Borntraeger-Verlag, Stuttgart, 2007, ISBN 978-3-510-65224-2
  • Eugen Ernst: Der Taunus – Ein L(i)ebenswertes Mittelgebirge, Frankfurt, 2009, ISBN 978-3-7973-1146-7

Referencoj redakti

Ĝeneralaj fontoj redakti