Internacia stilo (arkitekturo)
La Internacia stilo estas la nomo de grava arkitektura stilo kiu aperis en la 1920-aj kaj 1930-aj jaroj, nome la formigaj jardekoj de moderna arkitekturo, kiel unuafoje estis difinita de la usonanoj Henry-Russell Hitchcock kaj Philip Johnson en 1932, kun emfazo pli al arkitekturaj stilo, formo kaj estetiko ol al la sociaj aspektoj de la moderna movado kiel emfazite en Eŭropo.
La termino "International Style" unuafoje estis uzata en ekspozicio de 1932 zorgita de Hitchcock kaj Johnson, nome Modern Architecture: International Exhibition, kiu deklaris kaj markis la arkitekturon de la komenco de la 20a jarcento kiel "International Style".
La plej oftaj komunaj karakteroj de la konstruaĵoj de la International Style estas la jenaj: i. rektaliniaj formoj; ii. lumaj, firmaj ebenaj surfacoj kiuj estis komplete eligitaj el aplikita ornamado; iii. malfermaj internaj spacoj; iv. vida pezeca kvalito atingita pere de la uzado de kantilevro. Vitro kaj stalo, kombine kun kutime malpli videbla plifortigita cemento, estas la karakteraj materialoj de konstruado.[1]
La internacia stilo estis tre influita de la Bauhaus, skolo pri Dezajno kaj Arkitekturo, kiu funkciis en Dessau, Germanio, (Bauhaus Dessau) kaj multaj el ĝiaj studentoj kaj prelegantoj projektis laŭ la internacia stilo. Pro tio oni ofte nomas la internacian stilon "Bauhaus-stilo".
La patroj de la internacia stilo estas la arkitektoj Walter Gropius, Ludwig Miss van der Rohe kaj Le Corbusier (eĉ ke Le Corbusier ne rilatas al la skolo Bauhaus). La libro de Adolf Loos, "Ornamo kaj Krimo" havis grandan influon sur ĉi tiuj arkitektoj kaj la disvolviĝo de la stilo. Ankaŭ la ideoj de La Corbusier pri "la domo kiel viva maŝino" kaj la funkciisma aliro kaj minimumismaj ideoj de fraŭlino ankaŭ kontribuis al lia disvolviĝo.
Principoj redakti
- Modernisma koncepto - la internacia stilo estas parto de la modernisma kulturo, kiu ankaŭ disvolviĝis en la kampo de arto, literaturo, ktp.
- Forigo de ornamado - laŭ la instruoj de la aŭstra Adolf Loos en la manifesto "Ornamo kaj Krimo".
- Funkciismo - "Formo Sekvas Funkcion" - la formo devenas de la funkcio, tio estas, la funkciaj bezonoj de la konstruaĵo kaj ĝiaj diversaj partoj determinas la formon kaj ne male. Adolf Loos estis tre influita de Sullivan kaj li mencias Usonon pozitive en sia manifesto. [2]
- Liberigo de simetrio - ne necesas simetrio kondiĉe ke ĝi ne rezultu el la funkcio.
- Universaleco - La konstruaĵo en ĉi tiu stilo konvenos al iu ajn loko en la mondo kaj konvenos al homoj, kie ajn ili estas, sendepende de la loko kaj ĝia pasinteco. Pro tio ĝi nomiĝas "internacia".
Vidu ankaŭ redakti
Referencoj redakti
Bibliografio redakti
- Stefan Boness, Tel Aviv: The White City, Jovis, Berlin 2012, ISBN 978-3-939633-75-4
- Henry Russell Hitchcock and Philip Johnson, The International Style, W. W. Norton & Company, New York, 1997 (originally published 1935).
- Terence Riley, The International Style: Exhibition 15 and The Museum of Modern Art, Rizzoli, New York, 1992.
- John Elderfield (ed), Philip Johnson and the Museum of Modern Art, Museum of Modern Art, New York, 1998.
- Gabriel Gössel, Functional Architecture. Funktionale Architektur. Le Style International. 1925–1940, Taschen, Berlin, 1990.
- Baharak Tabibi, Exhibitions as the Medium of Architectural Reproduction - "Modern Architecture: International Exhibition", Department of Architecture, Middle East Technical University, 2005.