Jean-Pierre Christin

Jean-Pierre CHRISTIN (31a de majo 1683 – 19a de januaro 1755) estis franca fizikisto, matematikisto, astronomo kaj muzikisto. Lia propono en 1743 revertigi la skalon de la termometro de Celsius (el akva bolpunkto je 0 gradoj kaj frostopunkto je 100 gradoj, al tiu en kiu nulo reprezentis la frostopunkton de akvo kaj 100 reprezentis la bolpunkton de akvo) estis amplekse akceptita kaj estas ankoraŭ uzata nuntempe.[1][2][3]

Jean-Pierre Christin
Persona informo
Naskonomo Jean Pierre Christin
Naskiĝo 31-an de majo 1683 (1683-05-31)
en Liono, Lionio,  Reĝlando Francio
Morto 19-an de januaro 1755 (1755-01-19) (71-jaraĝa)
en Liono, Lionio,  Reĝlando Francio
Lingvoj franca
Ŝtataneco Francio
Alma mater Collège-lycée Ampère
Okupo
Okupo astronomo • matematikisto • fizikistomuzikisto
vdr
"Termometro de Liono" en la Scienca Muzeo de Londono.

Christin naskiĝis en Liono. Li estis fonda membro de la Académie des sciences, belles-lettres et arts de Lyon kaj servis kiel Permanenta Sekretario el 1713 ĝis 1755. Lia termometro estis konata en Francio antaŭ la Revolucio kiel la "termometro de Liono". Unu el tiuj hidrargaj termometroj estis konservita en la Scienca Muzeo de Londono.[4]

Verkoj redakti

  • Mémoire sur l'observation d'une éclipse de lune du 18 décembre, et sur quelques particularités relatives à ce phénomène (1732).
  • Instrument propre aux opérations de géométrie pratique et d'astronomie (1736).
  • Recherches sur les véritables dimensions du pied de roi et du pied de ville (1736).
  • Lettre sur l'usage de la jauge de Lyon (1736).
  • Parallèle des diverses méthodes de calcul pour mesurer le cercle (1736).
  • Démonstration de divers problèmes de géométrie (1737).
  • Méthode pour tracer une méridienne par les hauteurs du soleil (1740).
  • Observations sur les baromètres de différents genres (1740).
  • Fixation de la latitude ou élévation du pôle de Lyon (1745).
  • Remarque sur la chaleur naturelle du corps humain, observée par le moyen du thermomètre de Lyon (1747).
  • Sur la chaleur directe du soleil, observée par le même instrument (1747).
  • Sur la chaleur des eaux minérales de Baréges (1748).
  • Expériences sur l'incubation artificielle des œufs de poule, par le moyen de certains degrés de chaleur (1750).
  • Expériences sur les aimants naturels et artificiels de diverses grandeurs (1750).
  • Sur l'hygromètre (1750).

Bibliografio redakti

Notoj redakti

  1. Arthur Sigurssen (10a de majo, 2003) History of the Thermometer. Newsfinder e-magazine. Arkivita el la originalo je 6a de decembro, 2012. Alirita 3a de julio, 2012. Arkivigite je 2018-09-27 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2018-09-27. Alirita 2020-11-06.
  2. Celsius Temperature Scale. DiracDelta.co.uk science and engineering encyclopedia. Arkivita el la originalo je 10a de junio, 2012. Alirita 3a de julio, 2012. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2016-12-25. Alirita 2020-11-06.
  3. Henry Carrington Bolton (1800): Evolution of the thermometer 1592–1743. The Chemical pub. co., Easton, Pennsylvania. pp. 85–91.
  4. Mercury-in-glass thermometer (Termometro kun hidrargo en vitro), 1743–1799. Science Museum. Arkivita el la originalo je 1a de junio, 2013. Alirita 3a de julio, 2012. Arkivigite je 2013-06-01 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2013-06-01. Alirita 2020-11-06.