Johan Ferrier
Johan Henri Eliza Ferrier (Paramaribo, 12-a de majo de 1910 - Oegstgeest, 4-a de januaro de 2010[1]) estis politikisto el Surinamo. Li studis en Nederlando kaj estis ministro de la Nederlanda Gujano, en 1946 fondis la Nacia Partio de Surinamo. Li estis ĉefa sendependentisto de Surinamo, kun Henck Arron, kiu la 25-a de novembro de 1975 markis la finon de la dominado de la nederlanda krono en la surinama teritorio kaj la sendependigon. Ferrier estis nomumita prezidento. Li restis en povo ĝis la 2-a de februaro de 1980 kiam okazis la Puĉo de la Serĝentoj, Rezignis la 13-a de aŭgusto de 1980 kaj ekziliĝis en Nederlando. Li mortiĝis en Oegstgeest la 4-a de januaro de 2010 kiam li estis 99jaraĝa.
| Johan Ferrier | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 12-an de majo 1910 en Paramaribo,  Nederlanda Surinamo
|
| Morto | 4-an de januaro 2010 (99-jaraĝa) en Oegstgeest |
| Ŝtataneco | Reĝlando de Nederlando • Surinamo |
| Alma mater | Universitato de Amsterdamo |
| Familio | |
| Edz(in)o | Edmé Vas |
| Infanoj | Cynthia McLeod • Joan Ferrier • Kathleen Ferrier |
| Okupo | |
| Okupo | politikisto • instruisto |
