Johann Georg Schröter
Johann Georg SCHRÖTER, ankaŭ Schröder (baptita la 20-an de aŭgusto 1683 en Berlstedt, mortinta la 24-an de aŭgusto 1747 Mühlhausen) estis germana orgenfaristo.
| Johann Georg Schröter | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 20-an de aŭgusto 1683 en Berlstedt |
| Morto | 24-an de aŭgusto 1747 (64-jaraĝa) en Mühlhausen |
| Lingvoj | germana |
| Ŝtataneco | Germanio |
| Okupo | |
| Okupo | orgenkonstruo |
Vivo redakti
Johann Georg Schröter, filo de kamparano, eklernis la metion de orgenfarado inter 1701 kaj 1708 ĉe Johann Conrad Vockeroth, kies ateliero troviĝis en Berlstedt. Li estis lernoknabo ĉe diversaj majstroj, ekz. ĉe la ohrdrufano Johann Gottfried Sterzig. Sed en 1712 Schröter iris al Erfurto kie li ricevis kaj la civitanecon kaj la altvaloran orgenfarprivilegion, danke al kio li komisiitis dum la sekvintaj jaroj per multaj mendoj ene kaj ekstere de Erfurto. Verŝajnas maldaŭra kunlaborinteco lia en la fabriko de Georg Christoph Stertzing pro ke Schröter finfaris ties lastan orgenon en la aŭgustenana kirko.
Lia disĉiplo Franciscus Volckland kaj samnaskiĝurbano eble estis parenca al li. Tamen Volckland malsukcesis en la atingo de la orgenfarista privilegio pro ke iĝis longa kverelo kun Schröter. Sendepende ambaŭ gravis pri konstrustilo orgena tipe por la orgeno turingia en la 18-a jarcento. Multaj disĉiploj elvenis el la laborejoj de la du majstroj.
La ateliero de Schröter troviĝis ĉe la erfurta Gotthard-strato nr 23 estante de grandega elradiado al multaj regionaj instrumentfaristoj. Bedaŭrinde ĉe vivofino Schröter devis sperti la deklivon ekonomian de sia firmao kiu vendotis kiel ankaŭ la loĝejo "Zum Eisenberge". La lastan jaron vivan li pasigis en Mühlhausen kie li riparis la orgenon de la Preĝejo Sankta Blazio (Mühlhausen). Li mortis dumlabore.
Graveco redakti
Dum la unua duono de la 18-a jarcento la orgenfarado turingia vere floregis. Tio ŝuldiĝis ankaŭ al la eklezihistorio kiu antaŭenpuŝis riĉan muzikan vivon en kvazaŭ ĉiu vilaĝo kun propra kantoro kaj dumdimanĉaj altkvalitegaj muzika diservo-akompanado. Kelkaj el ili eĉ estis lertaj komponistoj. Treege elstara ekzemplo por muzika familiaro turingia estis la Bach-oj.
Johann Georg Schröter kaj liaj kolegoj trovis antaŭ sin okupkampon sufiĉe defian. Per transdono de spertoj kaj konoj metiaj inter multaj generacioj kaj interŝanĝoj neniamĉesantaj evoluis orgenfarstilo taŭgigita ĝuste por la koncernita regiono. Pro la socia renomo eblis ŝatiĝi en ĉiuj sociaj klasoj ene kaj ĉirkaŭ Erfurto.
La orgenoj de Schröter havas multajn variojn da kolorigaj voĉoj en la baza tonsistemo kaj fortan, facilirantan teknikan tuton. Ĉiam denove la ĉe liaj instrumentoj ludintaj muzikistoj atestis ties bonegan kvaliton. Je ekzemplo servu Johano Sebastiano Bach mem kun lia ekspertizo pri la Schröter-orgeno en la aŭgustenana preĝejo erfurta. Tie Bach konfirmis ke jam tiu unua majstroverko orgenfara ne supereblus; la dua instrumentkvalito-kontrolanto estis la arnstadtano Johann Anton Weise. Sole tiu ĉi pozitiva agnosko sekurigis al Johann Georg Schröter multajn komisiojn servante kiel reklamilon.
Krom Volckland estis inter lia disĉiplaro Johann Stephan Schmaltz, Johann Paul Trampeli kaj lia nevo Johann Georg Stein. Tiu lasta iris post la fermo de la Schröter-ateliero erfurta al Norda Germanio kie li tiel hejmigis la stilon de la erfurta skolo.
Verkoj (novefaritaĵoj nur) redakti
- 1714 Sömmerda-Schallenburg
- 1715 Monaĥeja bieno Alach
- 1716 Erfurto, kirko de la aŭgustenanoj
- 1716 Weißensee-Scherndorf
- 1718 Kleinbrembach
- 1719 Riethnordhausen (en 1996 detruo dum preĝejbrulo)
- 1719 Erfurto-Rohda/Haarberg (konserviĝis)
- 1719 Büßleben (pli malfrue en Ilmtal/Weinstraße-Denstedt, ne konserviĝis)
- 1720 Kerspleben (orgenfasado kaj partoj instrumentaj ja konserviĝis)
- 1721 Kleinrettbach
- 1722 Erfurt-Urbich
- 1722 Erfurt-Linderbach
- 1722 Erfurt-Töttleben (konserviĝis, en 1993 restaŭro)
- 1723 Walschleben
- 1723 Erfurt-Waltersleben (konserviĝis kun aplikitaj ŝanĝoj)
- 1724 Preĝejo de Ĉiuj Sanktuloj (Erfurto)
- 1724 Wandersleben (konserviĝis, en 1999 restaŭro)
- 1725 Klettbach-Schellroda (malkonstruite konserviĝis)
- 1725 Klettbach (konserviĝis, en 1993 restaŭro, ne centprocenta faristeco de li)
- 1727 Erfurt-Alach, paroĥuja kirko
- 1728 Herbsleben
- 1731 Erfurt-Niedernissa (konserviĝis)
- 1734 Niederzimmern (konserviĝis la fasado)
- 1737 Andisleben (konserviĝis)
- 1737 Erfurt, Hospitalkirche
- 1742 Neuroda (konserviĝis)
- 1743 Nottleben
- 1746 Erfurto-Bischleben/Stedten
En kazo de malmencio la instrumentoj ne konserviĝis.
Literaturo redakti
- Hartmut Haupt: Orgeln in Nord- und Westthüringen. Verlag Ausbildung + Wissen, Bad Homburg/Leipzig 1998.
- Torsten Sterzik: Zwei Orgelbauer – eine Schule. Zum 300. Geburtstag von F. Volckland und J. Chr. Dotzauer. Ĉe: Thüringer Orgelsommer e.V. (eld.): Thüringer Orgeljournal 1996, Arnstadt 1996, p. 27 ss.
- Bernd Kramer: Die Schröter-Orgel in der St. Petrikirche zu Wandersleben. Festschrift zur Orgelweihe am 3. Oktober 1999, Wandersleben 1999.
En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Johann Georg Schröder en la germana Vikipedio.