Jose Luis Garcia Rua
José Luis García Rúa (Ĥiĥono, 31an de aŭgusto de 1923) estas hispana filozofo-anarkiisto. Membro de la Confederación Nacional del Trabajo.
| Jose Luis Garcia Rua | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| José Luis García Rúa | |||||
| Naskonomo | José Luis García Rúa | ||||
| Naskiĝo | 31-an de aŭgusto 1923 en Ĥiĥono | ||||
| Morto | 6-an de januaro 2017 (93-jaraĝa) en Granado | ||||
| Lingvoj | hispana vd | ||||
| Ŝtataneco | Hispanio vd | ||||
| Alma mater | Universitato de Oviedo • Universitato de Salamanko vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | sindikatisto • universitata instruisto • verkisto • filozofo vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Inter 1986 kaj 1990 estis Ĝenerala Sekretario de la CNT, tiel kiel direktoro de la gazeto "cnt" dum du periodoj, de 1992 al 1995 kaj de 2001 al 2003. Ankaŭ de 1997 al 2000 estis ankaŭ Ĝenerala Sekretario de la Internacia Laborista Asocio (ILA).
Biografio redakti
Lia patro, Emilio García García, estis elstara aktivulo de la CNT, kiu ĉeestis al kongresoj kiel reprezento de la Sindikato de la Konstruo de Ĥiĥono kaj li skribis, de tempo al tempo, broŝurojn kun sindikataj kaj politikaj analizoj, defende ĉiam la sindikaton antaŭ la partio.
García Rúa ĉeestis, de la ses al la dek tri jaroj, al la Neŭtrala Lernejo Gradigita de Eleuterio Quintanilla. Ĝi komencas la abiturienton en Ĥiĥono kaj en Olot. Fine de la Hispana Enlanda Milito iras al kolonio de maljunuloj kaj junuloj en Logues, Francio, restante, same, en la koncentrejo de Argelès-sur-Mer kaj en tiu de Barcarès. Ĝi revenas al Hispanio fine de 1939 kaj li dediĉis sin, en Ĥiĥono, al eventualaj laboroj tre diversaj. De 1942 studas libere la abiturientecon kaj la unuajn kursojn de la kariero de Beletroj en la Universitato de Oviedo. Inter 1945 kaj 1948 faris studoj en la Universitato de Salamanko, kie diplomiĝas en klasika filologio, kun eksterordinara premio; doktoriĝis -per tezo El sentido de la interioridad en Séneca- en 1955 en koncerna universitato, en kiu instruis (1948-1957) unue Historion de la Antikveco, kaj poste Latinan Filozofion, kiel kuninstruisto de Antonio Tovar. En konkurso-opozicio gajnas stipendion-pension por pligrandigo de studoj en la Stifung Maximillaneum de Munkeno (1952-53).
En 1957 rezignas la postenon de Salamanca kaj en 1958 la helpopostenon de hispana de la Universitato de Maguncio, kiun li okupis de 1955. De 1958 al 1971 loĝas en Ĥiĥono, dediĉita al la privata instruado kaj plene al la lukto de kaŝa opozicio al la faŝisma reĝimo. En la kurso 1962-63 estis forpelita de la Universitato kaj de la Lernejo de Komerco de Oviedo, en kiuj donis klasojn. Kompaniano fondinto de la ĥiĥona socio de kulturo Gesto, ĝi kreas kun aliaj kompanoj laborisman lernejon ĉe la strato Cura Sama, kiu estis fermita de la policanoj en 1965. Lian lukton de opozicio ĝin faris sen aliĝi en iu specifa formado politiko aŭ sindikata, ĝis en 1969 estas unu el la fondintoj de la politika grupo CRAS kaj li aliĝis al la CNT.
Fine de 1971 translokiĝis al Andaluzio kaj li komencis instrui en la Labora Universitato de Kordovo, de kiu estis forpelita. En 1972 estis ankaŭ forpelita de la Mezlernejo Séneca de la sama urbo. En la kurso 1972-73, li ekinstruis Historion de la Filozofio en la Colegio Universitario Santo Reino, de Jaén, ĝis 1975, kiam pasas al la Universitato de Granado. De 1976 kaj poste venkas juran procezon al la ŝtato en la supera kortumo de Sevilo, estas kuna instruisto en la menciita universitato, kie li instruis Historion de la Filozofio. Sen alixgi al politika partio, li deklaris sin anarkiisma kaj li apartenis al la CNT, en kiu okupis la postenon de ĝenerala sekretario de la regiono andaluzia (1977-78), kaj en 1979 la de sekretario de gazetaro, propagando kaj kulturo de la loka federacio de Granado.
Li partoprenis nelacigeble de tiam en la CNT-ILA el Granado, kun radikale kontraŭa tezo al la reformismo en la anarkiismo. Inter 1986 kaj 1990 estis Ĝenerala Sekretario de la CNT, tiel kiel direktoro de la gazeto "cnt" dum du periodoj, de 1992 al 1995 kaj de 2001 al 2003. Ankaŭ de 1997 al 2000 estis ankaŭ Ĝenerala Sekretario de la ILA.
Verkoj redakti
Kelkaj verkoj liaj estas la jenaj:
- De los matices del interés existencial romano hasta el siglo I de Cristo (Salamanko, 1955)
- Los matices de la interiorización en la historia helénica (Madrido, 1956)
- Sobre animus/anima en un texto de Séneca (Madrido, 1956)
- Política y pedagogía liberadora (Madrido, 1974)
- El sentido de la interioridad en Séneca (contribución al estudio del concepto de "modernidad") (Granado, 1976).
- Reflexiones para la acción (3 volumoj). Eldonejo FAL (Madrido, 2008).
