Joseph Emanuel Fischer von Erlach
Joseph Emanuel Fischer von Erlach, ankaŭ nomata Fischer von Erlach la pli juna (naskiĝis la 13-an de septembro 1693 en Vieno; mortis la 29-an de junio 1742 samloke) estis aŭstra arkitekto de la baroko, rokoko kaj baroka klasicismo.
| Joseph Emanuel Fischer von Erlach | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 13-an de septembro 1693 en Vieno |
| Morto | 29-an de junio 1742 (48-jaraĝa) en Vieno |
| Tombo | Vieno |
| Lingvoj | germana |
| Ŝtataneco | Habsburga monarkio • Germanio |
| Familio | |
| Patro | Johann Bernhard Fischer von Erlach |
| Okupo | |
| Okupo | arkitekto |
| Verkoj | Reichskanzleitrakt Michaelertrakt |
Lia patro estis Johann Bernhard Fischer von Erlach, fama arkitekto, verkisto. Joseph mem helpis en kunverkado de libro.
Li studvoĵaĝis en Italio, kie konatiĝis kun arkeologo Francesco de Ficoroni, en Francio (1717-1719) kiu li konatiĝis kun Robert de Cotte, Germain Boffrand, Bernard de Montfaucon. Li ankaŭ veturis en Leyden kaj en Londono, kie li studis la nov-malkovritan vapormaŝinon.
Ekde 1722, laboris li kiel kortega arkitekto, ekde 1725 kiel unua kortega arkitekto. Oni nomumis lin kortega kameristo en 1729. Li pli kaj pli dediĉas sin al konstruo de vapormaŝinoj, kiuj helpis en la minado. Pro tio li ricevas la baronan titolon en 1735.
Literaturo redakti
- Justus Schmidt: Fischer von Erlach der Jüngere, aus: Mitteilungen des Vereins für Geschichte der Stadt Wien, Wien 1933
- Thomas Zacharias: Joseph Emanuel Fischer von Erlach, Herold, Wien 1960.