Karŝio

Urbo en Uzbekio

Karŝio (uzbeke Qarshi) estas urbo de Uzbekio kaj la administra ĉefurbo de la regiono Kaŝkadarjo. La areo produktas tergason (kampoj Ŝurtan kaj Mubarek) kaj kreskigas kotonon kaj grenon.

Karŝio
urbego
Administrado
Demografio
Loĝantaro 274 891  (2020) [+]
Geografio
Geografia situo 38° 52′ N, 65° 48′ O (mapo)38.86666666666765.8Koordinatoj: 38° 52′ N, 65° 48′ O (mapo) [+]
Alto 374 m [+]
Horzono UTC+05:00 [+]
Karŝio (Uzbekio)
Karŝio (Uzbekio)
DEC
Karŝio
Karŝio
Situo de Karŝio

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Qarshi [+]
vdr

Historio redakti

Origine la Sogdiana grandurbo de Nahŝab, kaj la islama uzbeka (turklingva) grandurbo de Nasaf, kaj la mongola grandurbo de Karŝio (okulfrapa Ĥarŝ), Karŝio estis la dua grandurbo de Buĥara emirlando. Ĝi estas en la centro de fekunda oazo kiu produktas tritikon, kotonon, kaj silkon kaj estis halto sur la 11 taga karavanvojo inter Balĥ kaj Buĥaro. La mongolaj Ĉagataid ĥanoj Kebek kaj Qazan konstruis palacojn ĉi tie en la loko de la somerpaŝtejo de Ĝingis-Ĥano. En 1364, Timur ankaŭ konstruis fortikan palacon kun ĉirkaŭfosaĵoj en kio nun estas la suda parto de la grandurbo. La moderna nomo "Karŝio" signifas fortikaĵon[1].

Kun la malkresko de Ŝahrisabz en la 18-a jarcento, Karŝio kreskis en graveco, kaj estis la sidloko de Kronprinco al Buĥara emirlando. La grandurbo havis duoblon metita de muroj, 10 karavanejoj kaj 4 madrasah dum tiu tempo. Antaŭ 1868, la rusoj aneksis Zarafŝan Valon, kaj en 1873, la traktato turnanta Buĥaron en rusan protektoraton estis signita en Karŝio, multe al la teruro de la filo de la emiro, Abdul Malilk, kiu vojaĝis al la montetoj en ribelo.

En la fruaj 1970-aj jaroj, la unua sekcio de grava irigacio projekto estis kompletigita por deturni akvon de la Amudarjo en Turkmenio orienten en Uzbekion por irigacii la teron ĉirkaŭante Karŝio. Preskaŭ ĉiuj tiuj irigaciitaj teroj ĉirkaŭ Karŝio estas plantitaj kun kotono.


Referencoj redakti

  1. Grousset, René. The Empire of the Steppes: A History of Central Asia. Trans. Naomi Walford. New Jersey: Rutgers, 1970. ISBN 0-8135-1304-9.