La Matiakoj - latine Mattiaci - laŭ la priskribo de Tacito estis antikva ĝermana tribo rilataj al la ĥatoj (Chatti), iliaj ĝermanaj najbaroj oriente. La Mattiaci vivis ĉe la limo de la Romia Imperio ĉe la dekstra bordo de la Rejno en la areo de la aktuala urbo Wiesbaden (Aquae Mattiacorum), en la suda parto de la mezalta montaro Taunus kaj en la regiono Wetterau norde de la nuna urbo Frankfurto ĉe Majno. Dum la kultado de diversaj keltaj diaĵoj kiel SironaEpona estas atestita, ekzistas ĝis nun pruvo nek pri adoro de ĝermanaj dioj nek pri uzo de specifaj produktoj de ĝermana origino.[1]

Matiakoj
izolita homa grupo
Ŝtatoj kun signifa populacio
vdr
parte latin-, parte anglalingva mapo pri la rejna limo de la Romia imperio, 70 pK, montranta la lokon de la Matiakoj en Germania Magna proksime de la Rejno. Romia teritorio estas malheligata.

Referencoj redakti

  1. Czysz, W.: Wiesbaden in der Römerzeit, ISBN 3806210888