Milda intelekta malkapablo

La milda intelekta malkapablo bildas grupon de intelekta malkapablo. Per opurtuna edukado la milde intelektaj malkapabluloj povas vivi memstare kaj enigi en la societo.

Tiuj formoj de intelekta malkapablo estas kaŭzitaj per la malgrandaj lezioj kaj pertuboj de funkcionoj de nervosistemo, kiuj povas ekiĝi el multaj kialoj. Rekoni ĝin estas tasko de kuracisto, psiĥologo kaj pedagogo de intelektaj malkapabluloj. Per psiĥodiagnostaj ekzamenoj oni povas vidi la malrapidan evolvigadon de intelektaj funkcioj, kaj la aliajn akompanajn simptomojn.

Laŭ la BNO ilia inteligencio estas inter 50 kaj 60 IQ-poentoj. Diagnostaj simptomoj estas: La inteligencio kaj uzado de lingvo povas esti tarda, kaj iuj mankoj restas ĝis adulteco kaj malrapidas esti memstara. Oni povas trovi malofte organajn kialojn. Varie ofte akompanas la mildan formon (aŭtismon) aliaj evolvaj anomalioj, epilepsio, perturboj de sinteno kaj aliaj handikapoj.

La akompanaj simptomoj pli varias la evoluon de grupo de milde intelaktaj malkapabluloj. Tiuj ekigas per aŭ kun de la malkapablo. Karakteraj estas la mankoj en la orientigo en la spaco, la subtila movigado, la atento, la pli kompleksaj pensado, komunikado kaj enigado (konduto) en grupoj. Tiuj estas ĉiam personaj; ili montras ankaŭ la perturbon de kapabloj de lernado kaj malhelpas la lernejan lernon.

La simptomoj ne estas certe rimarkeblaj. Ili ne iĝas pretaj por la lernejo ĝis la 6-7-a vivjaro. Pleje oni instruas ilin separate, sed en favoraj cirkumstancoj oni povas instrui ilin ankaŭ kun la plimulto. Poste ili povas lerni profesion kaj igi utilaj por la societo kaj vivi memstare.

Fontoj

• Mesterházi Zsuzsa: Enyhén értelmi fogyatékosok. In: Pedagógiai Lexikon. 1. köt. Főszerk. Báthory Zoltán, Falus Iván. Budapest, Keraban Könyvkiadó. 1997. 368. p.
• Milde intelekte malkapabluloj (hungare)