Mongola luktarto
Mongola luktarto (mongole: бөх, Bökh signifans "forto, solidareco kaj fortikeco"), aŭ ĥapsagaj, estas batalarto kaj tradicia homoluktado kiu estis praktikita en Mongolio dum preskaŭ 2,000 jaroj. Luktado estas la plej grava el la mongola kulturo kiu ankaŭ inkludas rajdarton kaj arkpafadon, kaj ŝajnas esti ŝlosila rolo en iliaj oferritoj kaj festivaloj. Ĝingis-Ĥano konsideris ke luktarto estis grava maniero konservi sian armeon en bona fizika formo. La Manĉu-dinastio (1646-1911) kies imperia kortego okazigis regulajn luktartajn okazaĵojn, plejparte inter manĉuraj kaj mongolaj luktistoj. Ekzistas du malsamaj versioj, tiu de mongoloj (en la lando de Mongolio), kaj Interna Mongolio (en pli norda Ĉinio)
