Mozelo (vinregiono)
Mozelo estas la nomo de germana vinregiono por kvalita vino de certa vinregiono en la valo de la rivero Mozelo kun la flankaj valoj de Saro kaj Ruwer laŭ la germana vinjuro. Ĝis la jaro 2006 tiu regiono nomiĝis „Mosel-Saar-Ruwer“. La urboj en tiu vinregiono estas Saarburg, Konz, Treviro, Schweich, Bernkastel-Kues, Traben-Trarbach, Zell, Cochem kaj Koblenco. La plej grandaj vinlokoj laŭ la grandeco de la vitejoj estas Piesport, Zell (Mozelo), Leiwen, la Konzer Tälchen, Neumagen-Dhron, Mehring, Bernkastel-Kues kaj Trittenheim.
| Mozelo | |
|---|---|
| Regiono | |
| vinregiono [+] | |
| Lando | Germanio |
| Areo | 87,7 km² (8 770 ha) |
 Vikimedia Komunejo: Vineyards of Mosel [+] |
|
Ĝeneralaĵo redakti
En tiu regiono la troviĝas unu el kelkaj el la plej malnovaj vinurboj de Germanujo nome Treviro aŭ Augusta Treverorum , la plej malnova vinloko de Germanujo, Neumagen, kun la romia vinŝipo de Neumagen kaj la plej malnova muelejo norde de la Alpoj, nome la „Karlsmühle“, de romia origino apud Mertesdorf.
La regiono havas unu el la plej granda akradekliva kultivadejo de la mondo kun pli ol 5300 hektaroj. Ankaŭ ĉi tie troviĝas la plej granda kultivadejo de Riesling en la mondo. En la regiono oni produktis en 2012 vinon en 669 125 hektolitroj.[1] La plej akra vitejo de la mondo estas la Bremmer Calmont kun dekliveco de ĉ. 65 gradoj.
Vidu ankaŭ redakti
Vitaj kultivaroj redakti
Sur 91 % de la vitejoj kreskas blankajn vinkultivarojn.
Dominas Riesling (60,5 %) kaj Müller-Thurgau (ĉ. 14,0 %). Krome estas kultivataj Elbling (6,1 %), Kerner (4,0 %) kaj Spätburgunder (4,0 %).[2]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Fonto: Statistisches Landesamt Rheinlandpfalz[3]
Blankaj kultivaroj redakti
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
Ruĝaj kultivaroj redakti
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
Fonto: Taschenbuch der Rebsorten, Fachverlag Fraund
„Grand Cru“ kaj Erste Lage, ligo de la predikataj kaj kvalitvinaj bienoj redakti
La Grand Cru-vinarealoj laŭ Hugh Johnson estas la jenaj:
- Wiltinger Scharzhofberg, Saar
- Maximin Grünhäuser Abtsberg, Ruwer
- Karthäuserhofberg, Ruwer
- Piesporter Goldtröpfchen, Mosel
- Piesporter Domherr, Mosel
- Brauneberger Juffer-Sonnenuhr, Mosel
- Bernkasteler Doctor, Mosel
- Wehlener Sonnenuhr, Mosel
- Ürziger Würzgarten, Mosel
- Ediger Elzhofberg, Mosel
- Erdener Prälat, Mosel
- Erdener Treppchen, Mosel
- Bremmer Calmont, Mosel
- Winninger Uhlen, Mosel
- Winninger Röttgen, Mosel
- Hatzenporter Kirchberg, Mosel
La VDP deklaris jenajn vinarealoj de siaj membroj kiel unuranga arealo:
- Winninger Uhlen, Mosel
- Winninger Röttgen, Mosel
- Hatzenporter Stolzenberg, Mosel
- Hatzenporter Kirchberg, Mosel
- Pündericher Marienburg, Mosel
- Pündericher Nonnengarten, Mosel
- Erdener Treppchen, Mosel
- Ürziger Würzgarten, Mosel
- Wehlener Sonnenuhr, Mosel
- Graacher Josephshöfer, Mosel
- Graacher Domprobst, Mosel
- Bernkasteler Lay, Mosel
- Bernkasteler Doctor, Mosel
- Brauneberger Juffer, Mosel
- Brauneberger Juffer-Sonnenuhr, Mosel
- Wintricher Ohligsberg, Mosel
- Piesporter Goldtröpfchen, Mosel
- Piesporter Schubertslay, Mosel
- Dhroner Hofberg, Mosel
- Leiwener Laurentiuslay, Mosel
- Kaseler Nies'chen, Ruwer
- Eitelsbacher Karthäuserhofberg, Ruwer
- Wawerner Goldberg, Saar
- Kanzemer Altenberg, Saar
- Wiltinger Braunfels, Saar
- Wiltinger Gottesfuß, Saar
- Scharzhofberger, Saar
Vinbienoj (elekto) redakti
Krom la malgrandaj kaj mezgrandaj vinentreprenoj, ofte familiaj entreprenoj, laulonge de la Mozelo ekzistas i.a. jenaj renomaj vinbienoj:
- Bischöfliche Weingüter (Trier)
- Deinhard, Koblenz
- Dominikaner-Weingut C. von Nell-Breuning, Kasel/Ruwer
- Karthäuserhof, Trier-Eitelsbach, Ruwer
- Paulinshof, Kesten
- Weingut Max Ferdinand Richter, Mülheim an der Mosel
- von Schubert’sche Weingutsverwaltung Schloss Grünhaus, Mertesdorf-Grünhaus
- Staatliche Weinbaudomäne Trier
- Weingut von Othegraven, Kanzem, Saar
- Weingut Erben von Beulwitz, Mertesdorf
- Weingut Karlsmühle, Mertesdorf
- Weingut Reichsgraf von Kesselstatt, Morscheid
- Weingut Philipps-Eckstein, Graach-Schäferei
Vidu ankaŭ redakti
Literaturo redakti
- Richard Laufner, Verkehrsamt der Stadt Trier (Hrsg.): 200 Jahre Qualitätsweinbau an Mosel-Saar-Ruwer. Die Weinbauverordnungen des Trierer Kurfürsten Clemens Wenzeslaus 1787. trier texte, Trier 1987.
- Friedrich Wilhelm Koch: Der Weinbau an der Mosel und Saar. Lintz, Trier 1881 (Online-Ausgabe dilibri Rheinland-Pfalz).
- Peter Braatz, Ulrich Sauter, Ingo Swoboda, Hendrik Holler: Weinatlas Deutschland. Hallwag. München. 2007. ISBN 978-3-8338-0638-4
- Stuart Pigott, Andreas Durst, Ursula Heinzelmann, Chandra Kurt, Manfred Lüer, Stephan Reinhardt: Wein spricht Deutsch. Scherz. Frankfurt am Main.2007. ISBN=978-3-502-19000-4
- Stuart Pigott, Manfred Lüer, Andreas Durst. Mosel. Weine, Winzer, Landschaften. Scherz. Frankfurt am Main. 2009. ISBN=978-3-502-15173-9
- Jancis Robinson:Das Oxford Weinlexikon.Hallwag, Gräfe und Unzer. München.2006. ISBN=978-3-8338-0691-9
- André Dominé (Hrsg.): Wein. Könemann. Köln. 2000. ISBN=3-8290-2765-6
- Helmut Prössler:Koblenz 2000 Jahre und der Wein.Schriften zur Weingeschichte.volumo 107. Gesellschaft für Geschichte des Weins. Wiesbaden. 1993. ISSN=0302-0967
- Felix Meyer:Der Weinbau an Mosel, Saar und Ruwer. Görres.Koblenz.1927
- literaturo per Mosel-Saar-Ruwer Arkivigite je 2015-12-15 per la retarkivo Wayback Machine in der Deutschen Nationalbibliothek
Eksteraj ligiloj redakti
Referencoj redakti
- ↑ Deutsches Weininstitut Statistiken 2013/14, [1] Arkivigite je 2013-12-28 per la retarkivo Wayback Machine wayback=20140708051435 Deutscher Wein Statistik 2013/2014 (PDF; 723 kB)
- ↑ Deutsches Weininstitut: Statistik 2009/2010; Statistisches Bundesamt
- ↑ Statistisches Landesamt Rheinlandpfalz, Bestockte Rebfläche der Keltertrauben 1989 - 2009 nach ausgewählten Rebsorten und Anbaugebieten, Mainz, 2009, rete[rompita ligilo]