La MustaĉibisoHadada ibiso, Bostrychia hagedash, estas birdospecio de la grupo de ibisoj troviĝanta en Subsahara Afriko.

Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
Mustaĉibiso
Mustaĉibiso, en Kaburbo, Sudafriko.
Mustaĉibiso, en Kaburbo, Sudafriko.

Biologia klasado
Regno: Animaloj Animalia
Filumo: Ĥorduloj Chordata
Klaso: Birdoj Aves
Ordo: Pelikanoformaj Pelecaniformes
Familio: Treskiornitedoj Threskiornithidae
Genro: Bostrychia
Specio: B. hagedash
Bostrychia hagedash
(Latham, 1790)
Konserva statuso
{{{220px}}}
Konserva statuso: Malplej zorgiga
Map
Aliaj Vikimediaj projektoj
vdr
Bostrychia hagedash - MHNT

Priskribo redakti

Aspekto redakti

La Mustaĉibiso estas granda (ĉirkaŭ 76 cm longa), grizeca al malhelbruna ibiso kun blanka "mustaĉo" nome strieto el la suba bekobazo subvange al la nukoflanko, kio nomigas la specion laŭ la komuna nomo, brilajn purpurverdecaj flugiloj, granda kaj fortika ĉebaze malhela beko ne tiom longa nek tiom kurba kiom ĉe aliaj ibisoj kaj kun rimarkinda ruĝa strio en komenca duono de la supra makzelo, kaj nigrecaj kruroj.

Alvoko redakti

Ĝi havas distinge laŭtan kaj rekoneblan alvokon haa-haa-haa-de-dah kiu estas ofte aŭdata kiam la birdoj flugas aŭ ekflugas, kaj de tie la alternativa komuna nomo, krom la latina scienca nomo onomatopea.

Habitato kaj distribuado redakti

La Mustaĉibiso troviĝas en malfermaj herbejoj, savanoj kaj humidejoj, same kiel ĉe urbaj parkoj, lernejaj kortoj, verdaj koridoroj kaj grandaj ĝardenoj. La landoj kie loĝas tiu birdospecio estas disaj en diversaj areoj nome en Sudano, Etiopio, Senegalio, Ugando, Tanzanio, Gabono, Demokratia Respubliko Kongo, Kameruno, Gambio, Kenjo, Somalio kaj Sudafriko.

Dieto redakti

 
Fluge en Sudafriko.

Ili manĝas tervermojn, uzante sian longan cimitarecan bekon por serĉituŝi la grundon. Ili manĝas ankaŭ pli grandajn insektojn, kiaj la salikoka grilo, same kiel araneoj kaj malgrandaj lacertoj. Tiuj birdoj kaptas ankaŭ helikojn kaj manĝas en ĝardenoj ĉe loĝejaj hejmoj. Ili estas akceptataj ĉe ludejoj kaj golfejoj ĉar ili estas entuziasmaj elfosantoj de larvoj de tineoj kaj skaraboj kiuj manĝas la radikojn de herbo. Ne klaras kiel ili detektas tiujn, sed ŝajne ili kapablas aŭdi ties manĝadon kaj elfosadon.

Konservostatuso redakti

Disvastigata kaj komuna tra sia granda teritorio, la Mustaĉibiso estis pritaksata kiel Malplej Zorgiga ĉe la IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj.

Referencoj redakti

Eksteraj ligiloj redakti