Nansen-premio
La Nansen-premio porrifuĝinta estis instalita en 1954, por honorigi unuopulojn aŭ organizaĵojn, kiuj aparte engaĝiĝis por rifuĝintoj.
| Nansen-premio | ||
| ||
.jpg)
| ||
| honorigo | ||
|---|---|---|
| Nomita laŭ | Fridtjof Nansen | |
| Organizanto | Oficejo de Supera komisaro de UN por rifuĝintoj | |
| Fondita en | 1954 | |
| En TTT | Oficiala retejo vd | |
La premio estis nomita laŭ Fridtjof Nansen, la norvega polus-esploristo kaj unua Alta Komisaro pri Rifuĝintoj. La premio inkluzivas medalon kaj depost 1979 la donacon de 100.000 usonaj dolaroj al iu projekto por rifuĝintoj, kiun la premioto rajtas nomumi.
La premion aljuĝas Nansen Refugee Award Committee, kies prezidento estas la Alta Komisaro pri Rifuĝintoj de la Unuiĝintaj Nacioj.
Premiitoj redakti
- 2022: Angela Merkel (Germanio)
- 2021: Jeel Albena Association for Humanitarian Developmen (Jemeno)
- 2020: Mayerlín Vergara Pérez (Kolombio)
- 2019: Azizbek Ashurov (Kirgizio)
- 2018: Evan Atar Adaha (Sud-afriko)
- 2017: Zannah Mustapha (Niĝerio)
- 2016: Konstantinos Mitragas of the Hellenic Rescue Team kaj Efi Latsoudi de PIKPA Vilaĝo (Grekio)
- 2015: Aqeela Asifi (Afganio)
- 2014: Butterflies with New Wings Building a Future (Kolombio)
- 2013: Angélique Namaika (Demokratia Respubliko Kongo)
- 2012: Hawa Aden Mohamed (Somalio)
- 2011: Society for Humanitarian Solidarity (Jemeno)
- 2010: Alixandra Fazzina (Britio)
- 2009: Edward Kennedy (postmorte) (Usone)
- 2008: Christopher Clark kaj la UN-Centro pri Kunordigo de Kontraŭminaj Agadoj en Suda Libano (angle UN Mine Action Coordination Centre South Lebanon)
- 2007: Katrine Camilleri (Malto)
- 2006: D-ro Akio Kanai (Japanio)
- 2005: Maggie Barankitse (Burundo)
- 2004: Memorial, rusa centro por homaj rajtoj (Rusio)
- 2003: Annalena Tonelli (Italio)
- 2002: Arne Rinnan, kapitano, teamo kaj posedantoj de norvega ŝipo Tampa (Norvegio)
- 2001: Luciano Pavarotti (Italio)
- 2000: Jelena Silajdzic (Bonsnio-Hercegovino), Abune Paulos (Etiopio), Lao Mong Hay (Kamboĝo), Miguel Angel Estrella (Arĝentino) kaj Libervolula programo de Unuiĝintaj Nacioj (UNV, United Nations Volunteers)
- 1998: Mustaf Dzemilev (Ukrainio)
- 1997: Joannes Klas (Usono)
- 1996: Handikapo Internacia [1]
- 1995: Graça Machel (Mozambiko)
- 1993: Médicins sans Frontières (Kuracistoj sen limoj)
- 1992: Richard von Weizsäcker, prezidento de Federacia Respubliko de Germanio
- 1991: Paul Weis (postmorte) (Aŭstrio) kaj Libertina Appolus Amathila (Namibio)
- 1987: Juan Carlos I., reĝo de Hispanio
- 1988: Syed Munir Husain (Pakistano)
- 1986: La kanada popolo
- 1985: Kardinalo Paulo Evaristo Arns, ĉefepiskopo de São Paulo (Brasilo)
- 1984: Lewis M. Hiller, Jeff Kass kaj Gregg Turay (Usono)
- 1983: Julius Nyerere, prezidento de Tanzanio
- 1982: Sonja, princino de Norvegio
- 1981: Generalmajor Paul A. Cullen (Aŭstralio)
- 1980: Maryluz Schloeter Paredes (Venezuelo)
- 1979: Valéry Giscard d’Estaing, prezidento de Francio
- 1978: Seretse Kharma, KBE, (Bocvano)
- 1977: Malaja Ruĝa Krescento (Ruĝa Kruco en islamaj landoj)
- 1976: Olav Hodne (Norvegio) kaj Marie-Louise Bertschinger (postmorte) (Svisio)
- 1975: Pastro James J. Norris (Usono)
- 1974: Episkopo Helmut Frenz (Ĉilio)
- 1972: Svana Fridriksdottir (Islando)
- 1969: Shap, princino de Nepalo
- 1968: Bernard Arcens (Senegalo) kaj Charles H. Jordan (postmorte) (Usono)
- 1967: Bernardo, princo de Nederlando
- 1965: Lucie Chevalley (Francio), Ana Rosa Schliepper de Martinez Guerrero (postmorte) (Argentino) kaj Jorgen Norredam (postmorte) (Danio)
- 1964: May Curwen, DBE, François Preziosi (postmorte) (Italio) kaj Jean Plicque (postmorte) (Francio)
- 1963: Internacia Konsilantaro de Libervolulaj Asocioj (ICVA)
- 1962: Tasman Heyes, CBE (Aŭstralio)
- 1961: Olav la 5-a, reĝo de Norvegio
- 1960: Christopher Chataway, Colin Jones, Trevor Philpott kaj Timothy Raison (Britio)
- 1959: Oskar Helmer (Aŭstrio)
- 1958: David Hoggett (Britio) kaj Pierre Jacobsen (postmorte) (Francio)
- 1957: Internacia Ligo de la Ruĝa Kruco
- 1956: Dorothy D. Houghton (Usono) kaj Gerrit J van Heuven Goedhart,
- 1955: Juliana, reĝino de Nederlando
- 1954: Eleanor Roosevelt (Usono)