Vikipedio

Neĝemberizo

La Neĝemberizo (Plectrophenax nivalis), foje populare nomata "neĝofloko", estas paserina birdo de la familio de Emberizedoj. Ĝi estas arkta specialisto, kun ĉirkaŭpolusa arkta reprodukta teritorio tra la tuta norda hemisfero. Estas malgrandaj izolataj populacioj en kelkaj altaj montoj sude de la arkta regiono, inklude Cairngorms en centra Skotio kaj la Montoj Saint Elias en la suda limo inter Alasko kaj Jukono.[1]

Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
Neĝemberizo
Neĝemberizo, masklo en reprodukta plumaro, Alasko
Neĝemberizo, masklo en reprodukta plumaro, Alasko
Biologia klasado
Regno: Animaloj Animalia
Filumo: Ĥorduloj Chordata
Klaso: Birdoj Aves
Ordo: Paseroformaj Passeriformes
Familio: Emberizedoj Emberizidae
Genro: Plectrophenax
Specio: P. nivalis
Plectrophenax nivalis
(Linnaeus, 1758)
Konserva statuso

Konserva statuso: Preskaŭ minacata
Natura arealo  Reproduktaj teritorioj  Ĉiujare prezencoj  Migrado  Vintrejoj
Natura arealo
  •  Reproduktaj teritorioj
  •  Ĉiujare prezencoj
  •  Migrado
  •  Vintrejoj
    • Natura arealo
  •  Reproduktaj teritorioj
  •  Ĉiujare prezencoj
  •  Migrado
  •  Vintrejoj
    • Aliaj Vikimediaj projektoj
    Sistematiko en Vikispecioj
    Komunejo pri Neĝemberizo
    v • d • r
    Plectrophenax nivalis - MHNT

    Karakteroj redakti

    Ĝi estas granda kaj longflugila emberizo, 15–18 cm longa kaj kun enverguro de 32–38 cm, kaj peza 26–50 g. Dumfluge ĝi estas facile identigebla pro grandaj blankaj flugilmakuloj. La reprodukta masklo estas nekonfuzebla, kun la tuta plumaro blanka kaj nigreca aŭ helbruneca dorso; ĉe la reprodukta ino ĝi estas griznigra kio ĉe la masklo estas tute nigra. La flugiloj estas blankaj kun nigraj pintoj kaj la vosto estas nigra centre kaj blanka borde. En vintra plumaro, ambaŭ seksoj estas flavece punktecaj, nigreca kaj blanka supre, kaj flaveca kaj blanka sube, kun maskloj kun pli da blanko ol inoj. La beko estas mallonga, flava kun nigreca pinto kaj tutnigraj ĉe someraj maskloj. Malkiel ĉe plej parto de paserinoj, tiu specio havas plumajn tarsojn, kiel adaptaĵo al akraklimata medio. Neniu alia paserino povas vintrumi tiom norde kiom tiu ĉi specio krom la Korako.[1][2]

    La alvoko estas distinga entuziasma fajfo, "per,r,r,rit" kaj la tipa trilaĵo de la Plectrophenax nome "hudidi fiit fiit fiiux hudidi".

    Ili kontruas sian diketan neston en rokfendoj. La ovoj estas bluecverdecaj, kun brunaj punktoj, kaj eloviĝo okazas post 12–13 tagoj, kaj la junuloj pretas flugi por elnestiĝo post pluaj 12–14 tagoj.[2]

    Estas 4 subspecioj, kiuj diferencas iome en plumarbildo de reproduktaj maskloj:[1]

    • Plectrophenax nivalis nivalis. Arkta Eŭropo, Arkta Nordameriko. Blanka kapo, pugo ĉefe nigra kun malgranda areo de blanka.
    • Plectrophenax nivalis insulae. Islando, Insuloj Ferooj, Skotio. Blanka kapo kun nigreca kolumo, nigra pugo.
    • Plectrophenax nivalis vlasowae. Arkta Azio. Blanka kapo, pugo ĉefe blanka.
    • Plectrophenax nivalis townsendi. Aleuta Insularo, Kamĉatko, marbordo de orienta Siberio. Kiel vlasowae, sed iome pli granda.

    Ĝi estas tre proksime rilata al la Beringa emberizo, kiu diferencas pro pli da blanko en plumaro. Estas hibridoj inter ambaŭ specioj en Alasko,[1][3] kaj ili estis konsiderataj samspeciaj fare de kelkaj fakuloj,[4] kvankam ili estas ĝenerale traktataj kiel separataj specioj.[5]

    La specio ne estas endanĝerita nuntempe, kun bonaj populacioj.[6] Ili montras malmultan timon al homoj kaj ofte nestumas ĉe konstruaĵoj en arktaj areoj, pretaj manĝi grenojn aŭ aliajn manĝerojn lasitajn por ili.[1]

    La reprodukta habitato estas tundro, senarbaj marĉoj, kaj nudaj montoj. Ĝi estas migranta, kaj vintrumas mallongdistance iom pli suden en malfermaj habitatoj en nordaj moderklimataj areoj, tipe en sablaj marbordoj, stepoj, prerioj aŭ malaltaj montoj, pli rare en farmaj stoploj. Vintre ili formas moviĝantajn arojn.[1] Dum la lasta glaciepoko, la Neĝemberizo estis disvastigata tra la tuta kontinenta Eŭropo.[7]

    Bildaro redakti

    •  
      Maskla reproduktulo insulae, Islando
    •  
      Vintra masklo, Anglio
    •  
      Maskla reproduktulo, Skotio

    Referencoj redakti

    1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Byers, C., Olsson, U., & Curson, J. (1995). Buntings and Sparrows. Pica Press ISBN 1-873403-19-4.
    2. ↑ 2,0 2,1 Snow, D. W. & Perrins, C. M. (1998). The Birds of the Western Palearctic Concise Edition. OUP ISBN 0-19-854099-X.
    3. ↑ Sibley, D. (2000). The Sibley Guide to Birds. National Audubon Society ISBN 0-679-45122-6
    4. ↑ Voous, K. (1977). List of Recent Holarctic Bird Species, part III. Ibis 119: 376-406.
    5. ↑ American Ornithologists' Union: Checklist of North American Birds.
    6. ↑ BirdLife International (2008). Plectrophenax nivalis. En: IUCN 2008. IUCN Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj. Elŝutita en 20a Jan 2009. Malplej Zorgiga.
    7. ↑ Tomek, T., & Bocheński, Z. (2005). Weichselian and Holocene bird remains from Komarowa Cave, Central Poland. Acta Zoologica Cracoviensia 48A (1-2): 43-65. doi:10.3409/173491505783995743

    Eksteraj ligiloj redakti

    Plia legado redakti

    Libroj redakti

    • Lyon, B., & Montgomerie, R. 1995. Snow Bunting and McKay's Bunting (Plectrophenax nivalis and Plectrophenax hyperboreus). In: The Birds of North America, No. 198–199. (A. Poole and F. Gill, eds.). The Academy of Natural Sciences, Philadelphia, and The American Ornithologists’ Union, Washington, D.C.

    Artikoloj redakti

    • Hofstad, E., Espmark, Y., Moksnes, A., Haugan, T., & Ingebrigtsen, M. (2002). The relationship between song performance and male quality in snow buntings (Plectrophenax nivalis). Canadian Journal of Zoology 80 (3): 524-531.
    • Abuladze, A. V. (1977). The First Occurrence of the Snow Bunting Plectrophenax nivalis: New Record in the Georgian Ssr Ussr. Soobshcheniya Akademii Nauk Gruzinskoi SSR. 85 (2): 453-456.
    • Addis, E., Wacker, D., Clark, A., Coverdill, A., Meddle, S., Walker, B., Landys, M., Reneerkens, J., & Wingfield, J. C. (2004). Influence of habitat condition on breeding in Plectrophenax nivalis and Calcarius lapponicus. Integr. Comp. Biol. 44 (6): 672-672.
    • Banks, K. W., Clark, H., Mackay, I. R. K., Mackay, S. G., & Sellers, R. M. (1989). Biometrics and Pre-migratory fattening in the Snow Bunting Plectrophenax nivalis. Ringing & Migration 10 (3): 141-158.
    • Banks, K. W., Clark, H., Mackay, I. R. K., Mackay, S. G., & Sellers, R. M. (1991). Origins, Population Structure and Movements of Snow Buntings Plectrophenax nivalis Wintering in Highland Region, Scotland, UK. Bird Study 38 (1): 10-19.
    • Behrend, F. W. (1971). A Snow Bunting in the Roan Mountain Area. Migrant 42 (3).
    • Behrend, F. W. (1971). Snow Bunting in Upper East Tennessee. Migrant 42 (3): 64-65.
    • Bolton, M., Medeiros, R., & Fraga, H. (2001). Potential flight range of Snow Buntings Plectrophenax nivalis occurring in the Azores islands in late March: A first analysis. Arquipelago Boletim da Universidade dos Acores Ciencias Biologicas e Marinhas.
    • Bryan, K., Gallucci, T., & Moldenhauer, R. (1978). First Record of the Snow Bunting for Texas USA. American Birds 32 (5).
    • Campbell, R. W., & Van Der Raay, B. M. (1985). First Breeding Record of the Snow Bunting Plectrophenax nivalis for British Columbia, Canada. Wilson Bulletin 97 (1): 128-129.
    • Custer, T. W., & Pitelka, F. A. (1975). Correction factors for digestion rates for prey taken by Snow Buntings (Plectrophenax nivalis). Condor 77 (2): 210-212.
    • Deunert, J. (1990). The Snow Bunting Plectrophenax nivalis in Bautzen Germany at the Beginning of May. Beitraege zur Vogelkunde 36 (5): 302-303.
    • Dierschke, J. (2001). [Origin, migration routes and population size of Shorelarks (Eremophila alpestris), Snow Buntings (Plectrophenax nivalis) and Twites (Carduelis flavirostris) wintering in Europe.]. Vogelwarte 41 (1): 31-43.
    • Dierschke, J. (2002). Food preferences of Shorelarks Eremophila alpestris, Snow Buntings Plectrophenax nivalis and Twites Carduelis flavirostris wintering in the Wadden Sea. Bird Study 49 (3): 263-269.
    • Dierschke, J. (2003). Food preferences of shorelarks Eremophila alpestris, snow buntings Plectrophenax nivalis and twites Carduelis flavirostris wintering in the Wadden sea. Bird Study 50: 96-96.
    • Dolman, P. M. (1995). The intensity of interference varies with resource density: Evidence from a field study with snow buntings, Plectrophenax nivalis. Oecologia 102 (4): 511-514.
    • Espmark, Y. (1995). Individual and local variations in the song of the snow bunting (Plectrophenax nivalis) on Spitsbergen. Bioacoustics 6 (2): 117-133.
    • Genero, F. (1991). Wintering of snow buntings Plectrophenax nivalis in the Carnic Alps. Rivista Italiana di Ornitologia 61 (3-4): 135-136.
    • Green, G . H., & Summers, R. W. (1975). Snow Bunting moult in northeast Greenland. Bird Study 22 (1): 9-17.
    • Groenwald, W. (1975). The Snow Bunting Plectrophenax nivalis on the Baltic Sea Coast in June. Beiträge zur Vogelkunde 21: 6.
    • Hofstad, E., Espmark, Y., Moksnes, A., Haugan, T., & Ingebrigtsen, M. (2002). The relationship between song performance and male quality in snow buntings (Plectrophenax nivalis). Canadian Journal of Zoology 80 (3): 524-531.
    • Hopkins, J. R. (1985). Snow Bunting feeding on sea-slaters. British Birds 78 (11): 597-597.
    • Hoset, K. S., Espmark, Y., Moksnes, A., Haugan, T., Ingebrigtsen, M., & Lier, M. (2004). Effect of ambient temperature on food provisioning and reproductive success in snow buntings Plectrophenax nivalis in the high Arctic. Ardea 92 (2): 239-246.
    • Hussell, D. J. T. (1974). Photographic Records of Predation at Lapland Longspur and Snow Bunting Nests. Canadian Field Naturalist 88 (4): 503-506.
    • Hussell, D. J. T. (1985). On the Adaptive Basis for Hatching Asynchrony Brood Reduction Nest Failure and Asynchronous Hatching in Snow Buntings Plectrophenax nivalis. Ornis Scandinavica 16 (3): 205-212.
    • Jackson, J. A., & Cooley, C. D. (1978). Snow Bunting a New Species for Mississippi USA. American Birds 32 (2): 268-269.
    • Jaschke, K., & Kirsch, D. (1970). Observations of Plectrophenax nivalis in the Winter of 1969-1970. Ornithologische Mitteilungen 22: 10.
    • Jukema, J. (2005). How reliable are sex assignments of Snow Bunting Plectrophenax nivalis skins in museum collections? Limosa 78 (2): 75-78.
    • Jukema, J., & Fokkema, J. (1992). Origin of Snow Buntings Plectrophenax nivalis Wintering in the Netherlands. Limosa 65 (2): 67-72.
    • Knochenmuss, F. (1970). Plectrophenax nivalis in the District of Torgau East Germany. Falke 17: 10.
    • Koller, J. (1971). Plectrophenax nivalis Winter Guest in Bavaria. Ornithologische Mitteilungen 23: 3.
    • Kukal, O., & Pattie, D. L. (1988). Colonization of Snow Bunting Plectrophenax nivalis Nests by Bumblebees Bombus polaris in the High Arctic. Canadian Field Naturalist 102: 3.
    • Kumerloeve, H. (1970). On the Strong Migration of the Snow Bunting Plectrophenax nivalis and More Observations on the Island Spiekeroog in the North Sea. Ornithologische Mitteilungen 21 (10): 213-215.
    • Lauermann, H. (1974). Plectrophenax nivalis near Horn Northern Austria. Egretta 17 (1): 39-40.
    • Lyon, B. E., & Montgomerie, R. D. (1985). Incubation Feeding in Snow Buntings Plectrophenax nivalis Female Manipulation or Indirect Male Parental Care. Behavioral Ecology & Sociobiology 17 (3): 279-284.
    • Marzocchi, J. F. (1978). First Observation of the Snow Bunting Plectrophenax nivalis New Record in Corsica France. Alauda 46 (1): 97-98.
    • Oeser, R. E. (1990). Meteorological Aspects of the Occurrence of the Snow Bunting Plectrophenax nivalis L. in the Fichtelberg Region Germany. Beiträge zur Vogelkunde 36 (6): 327-333.
    • Oeser, R. E. (1984). The Wintering of the Snow Bunting Plectrophenax nivalis in the Fichtelberg Area East Germany. Beiträge zur Vogelkunde 30 (3): 162-168.
    • Olioso, G. (1972). Winter Observations on Plectrophenax nivalis in Avignon. Alauda 40 (2): 171-174.
    • Olioso, G. (1973). Wintering of the Snow Bunting Plectrophenax nivalis in Southern Mediterranean France. Alauda 41 (3): 227-232.
    • Orr, C. D., Gillis, D. J., & Valdron, L. G. (1980). Snow Buntings Plectrophenax nivalis, Lapland Longspurs Calcarius lapponicus and other Passerines in Davis Strait and Labrador Sea Canada 1977-1979. Canadian Field Naturalist 94 (2): 185-187.
    • Pandolfi, M. (1987). Wintering and Summering of the Snow Bunting Plectrophenax nivalis in the Marches Italy. Rivista Italiana di Ornitologia 57 (1-2): 115-116.
    • Pannach, D. (1987). The Snow Bunting Plectrophenax nivalis in Mala Fatra Slovakia, Czechoslovakia. Beiträge zur Vogelkunde 33 (2).
    • Rodland, J. T. & Iversen, A. (1970). Breeding Snow Bunting in Sor-Rogaland. Sterna 9 (3): 189-190.
    • Romero, L. M., Soma, K. K., O'Reilly, K. M., Suydam, R., & Wingfield, J. C. (1998). Hormones and territorial behavior during breeding in snow buntings (Plectrophenax nivalis): An Arctic breeding songbird. Hormones & Behavior 33 (1): 40-47.
    • Romero, L. M., Soma, K. K., & Wingfield, J. C. (1998). Changes in pituitary and adrenal sensitivities allow the snow bunting (Plectrophenax nivalis), an Arctic-breeding song bird, to modulate corticosterone release seasonally. Journal of Comparative Physiology B Biochemical Systemic & Environmental Physiology 168 (5): 353-358.
    • Rucner, D. (1971). Data on the Arrival of the Snow Finch Montifringilla nivalis and Snow Bunting Plectrophenax nivalis in the Area of the Yugoslav Ornitho Fauna. Larus 2: 37-39.
    • Sandberg, R., Backman, J., & Ottosson, U. (1998). Orientation of snow buntings (Plectrophenax nivalis) close to the magnetic north pole. Journal of Experimental Biology 201 (12): 1859-1870.
    • Sandberg, R., & Pettersson, J. (1996). Magnetic orientation of snow buntings (Plectrophenax nivalis), a species breeding in the high Arctic: Passage migration through temperate zone areas. Journal of Experimental Biology 199 (9): 1899-1905.
    • Schnebel, G. (1968). Snow Bunting Plectrophenax nivalis in Uelzen. Ornithologische Mitteilungen 20 (3).
    • Sealy, S. G. (1969). Apparent Hybridization between Snow Bunting and Mckays Bunting on St Lawrence Island, Alaska USA. Auk 86 (2): 350-351.
    • Smith, R. D. (1992). Age Determination Wing Feather Colour and Wing Length Change in Snow Buntings Plectrophenax nivalis. Ringing & Migration 13 (1): 43-51.
    • Smith, R. D. (1996). Racial composition of breeding and wintering snow buntings Plectrophenax nivalis in the north-east Scottish uplands. Ringing & Migration 17 (2): 123-136.
    • Smith, R. D., & Marquiss, M. (1995). Production and costs of nesting attempts in snow buntings Plectrophenax nivalis: Why do they attempt second broods? Ibis 137 (4): 469-476.
    • Smith, R. D., & Metcalfe, N. B. (1997). Why does dominance decline with age in wintering snow buntings?. Animal Behaviour 53: 313.
    • Straka, U. (1991). Contribution to the Occurrence of the Snow Bunting Plectrophenax nivalis L. on Farmland of Lower Austria During the Winters of 1984-85 to 1988-89. Egretta 34 (1): 34-41.
    • Thiede, W. (1982). Snow Buntings Plectrophenax nivalis Roosting in the Snow. Ornis Fennica 59 (1): 37-38.
    • Watson, A. (1996). Scottish snow bunting Plectrophenax nivalis breeding and climate. Ornis Fennica 73 (3): 137-140.
    • Watson, A., & Smith, R. (1991). Scottish Snow Bunting Numbers in Summer 1970-1987. Scottish Birds 16 (2): 53-56.
    • Wingfield, J. C., Suydam, R., & Hunt, K. (1994). The adrenocortical responses to stress in snow buntings (Plectrophenax nivalis) and Lapland longspurs (Calcarius lapponicus) at Barrow, Alaska. Comparative Biochemistry & Physiology C Pharmacology Toxicology & Endocrinology 108 (3): 299-306.
    • Yngve, E. (1999). Song of the Snow Bunting (Plectrophenax nivalis) in areas with and without sympatric passerines. Canadian Journal of Zoology 77 (9): 1385-1392.


     Portalo pri Birdoj
    Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Neĝemberizo&oldid=8418235"