Nikolao la 1-a (patriarko)
Nikolao la 1-a la mistika (greke: Νικόλαος Α΄ Μυστικός, Nikolaos I Mystikos; 852 - 11-an de majo 925) estis la Ekumena Patriarko de Konstantinopolo de marto 901 ĝis februaro 907 kaj de majo 912 ĝis sia morto en 925. Lia festotago en la Orienta Ortodoksa Eklezio estas la 16-a de majo.
| Nikolao la 1-a | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 852 en Konstantinopolo | ||||
| Morto | 15-an de majo 925 en Konstantinopolo | ||||
| Religio | ortodoksismo vd | ||||
| Lingvoj | mezepoka greka vd | ||||
| Ŝtataneco | Bizanca imperio vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | pastro • filozofo vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Nikolao naskiĝis en la itala duoninsulo kaj fariĝis amiko de la patriarko Fotio la 1-a. Li falis en malfavoron post la maldungo de Fotio en 886 kaj retiriĝis al monaĥejo. La imperiestro Leono la Saĝa vokis lin el la monaĥejo kaj igis lin mistikos, dignaĵo kio estus la imperia sekretario aŭ jura oficisto.
La 1-an de marto 901, Nikolao estis nomumita patriarko. Tamen, li falis kun Leo la 6-a pri lia lasta kvara geedziĝo al sia amatino Zoe Karbonopsino. Kvankam li kontraŭvole baptis la frukton de ĉi tiu rilato, la estonta Konstantino la 7-a, Nikolao malpermesis al la imperiestro eniri en la preĝejon kaj eble implikiĝis en la ribelo de Androniko Dukas. Li estis eltronigita kiel patriarko la 1-an de februaro 907 kaj anstataŭigita de Eŭtimio. Ekzilite al sia propra monaĥejo, Nikolao rigardis sian atestadon kiel nepravigebla kaj implikis la papon Serĝo la 3-a en la disputo.