Pierre Christin
Pierre CHRISTIN [Pjer kristen] (naskiĝis la 27-an de julio 1938 en Saint-Mandé) estas franca bildliteraturisto kaj verkisto.
| Pierre Christin | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 27-an de julio 1938 (85-jaraĝa) en Saint-Mandé | ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio vd | ||||
| Alma mater | Instituto pri Politikaj Studoj de Parizo vd | ||||
| Familio | |||||
| Infanoj | Olivier Christin • Angèle Christin vd | ||||
| Profesio | |||||
| Alia nomo | Linus vd | ||||
| Okupo | bildliteratura verkisto • universitata instruisto vd | ||||
| Verkado | |||||
| Verkoj | Valérian kaj Laureline vd | ||||
| |||||
| En TTT | Oficiala retejo vd | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Lia ĉefa verko estas la scenaro de la bildstria serio de sciencfikcio: Valeriano kaj Laŭrelina.
Li studis en la pariza universitato Sorbono. Poste li iris al Usono en la 1960-aj jaroj kaj instruis pri franca literaturto en Salt Lake City. Tie, li retrovis sian amikon Jean-Claude Mézières[1]. Reveninte en Francion, ili kune verkos la unuan epizodon de Valeriano, Spactempa agento, en 1967 kiun eldonos la gazeto Pilote. Li ankaŭ kunlaboris kun Jacques Tardi, François Boucq, Enki Bilal kaj Annie Goetzinger.
Li verkis pluraj romanojn de sciencfikcio.
Li ankaŭ estas instruisto en Sorbono kaj en Institut de journalisme Bordeaux-Aquitaine (Instituto pri ĵurnalismo de Bordeaux-Akvitanio).
Bibliografio redakti
Kun Jean-Claude Mézières redakti
- Serio Valeriano, Spactempa agento (renomita : Valeriano kaj Laŭrelina) kun koloroj de Evelyne Tran-Lê.
Kun Enki Bilal redakti
- La Croisière des oubliés. 1975 (la krozo de la forgesitoj)
- Le Vaisseau de pierre. 1975 (La ŝipo de stono)
- La Ville qui n'existait pas. 1977 (La neekzistanta urbo)
- Les Phalanges de l'Ordre Noir. 1979 (la falangoj de l'nigra ordo)
- Partie de chasse. 1983 (Ĉasado)
- Fins de siècle. 2006 (Jarcentaj finoj)
Kun Enki Bilal, li verkis la scenaron de la filmo - "Bunker Palace Hôtel" en 1986
Kun Jacques Tardi redakti
- Rumeurs sur le Rouergue. 1978 (Onidiroj en Ruergue)
Kun Annie Goetzinger redakti
- La Demoiselle de la Légion d'honneur. 1980 (La sinjorino de la Honora Legio)
- La Diva et le Kriegspiel. 1981 (La kantistino kaj la militludo)
- La Voyageuse de la petite ceinture. 1980 (La voyaĝantino de la Petite Ceinture)
- Charlotte et Nancy. 1987
- La Sultane blanche. 1996 (La blanka Sultanino)
- Paquebot. 1999. (Pasaĝera ŝipo)
- Agence Hardy – Tome 1 : Le Parfum disparu. 2001 (Agentejo Hardy - 1a parto : La malaperiĝinta parfumo)
- Agence Hardy – Tome 2 : La Trace Pâle. 2002 (Agentejo Hardy - 2a parto : La pala spuro)
- Agence Hardy – Tome 3 : Le Poison Rouge. 2004 (Agentejo Hardy - 3a parto : La ruĝa veneno)
- Agence Hardy – Tome 4 : Banlieue blanche, banlieue rouge. 2005 (Agentejo Hardy - 4a parto : Blanka ĉirkaŭurbo, ruĝa ĉirkaŭurbo)
- Agence Hardy – Tome 5 : Berlin, zone française. 2007 (Agentejo Hardy - 5a parto : Berlino : franca zono)
Kun kolektivo redakti
- Serio desegnata de teamo da desegnantoj inter kiuj: Hugues Labiano, Moebius , Philippe Chapelle, Enki Bilal, Philippe Aymond, Philippe Druillet, Annie Goetzinger.
Romanoj redakti
Sciencfikcio redakti
- Les Prédateurs enjolivés. 1976 (La dekoraciataj predantoj)
- Le futur est en marche arrière. 1979 (La estonteco iras reen)
- Lininil a disparu 2009 (Lilinil malaperis) Sekvo de la aventuroj de Valeriano kaj Laŭrelina sub formo de romano.
Aliaj redakti
Notoj kaj referencoj redakti
- ↑ Anekdote: ili renkontis unu la alian unuafoje en kelo, dum aviadila atako de la dua mondmilito.
Eksteraj ligiloj redakti
- Oficiala paĝoj de Pierre Christin (Franca)
- pri P. Christin (Franca)
- pri P. Christin (Angla)
- pri P. Christin (Germana)
