La salioj, germane Salier, estis orientfranka nobela dinastio ene de la Sankta Romia Imperio de la 10-a ĝis la 12-a jarcento. Ilia devenregiono estis la apudrejnaj regionoj Speyergau, Wormsgau kaj Nahegau. Pli malfrue ili estis parte dukoj de Loreno kaj Frankonio. De 1027 ĝis 1125 el la gento venis la romi-germana imperiestro. Ne intermiksu la genton kun la salfrankoj de la 3-a ĝis 4-a jarcento, germane SalierSalfranken, kiuj estis parto de la frankoj kaj setlis ĉe la malsupra Rejno ĝis la hodiaŭa Salland en Nederlando.

Salioj
Dinastio
dinastio
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Supozeble la nomo venas de la merovida reĝo Klodvigo la 1-a, kiu enkondukis la leĝaron kun la nomo Lex Salica (en esperanto: “salfranka leĝo” aŭ “salia leĝo”). salicus baldaŭ staris por la tuta franka popolo. En la malfrua mezepoko la esprimo „salia“ estas ĝenerale akceptita por la dinastio. Poste „salia“ nur staras por Konrado la 2-a kaj liaj idoj. [1]

Eksteraj ligiloj redakti

Literaturo redakti

  • Egon Boshof: Die Salier. Kohlhammer Verlag, 5., aktualisierte Aufl., Stuttgart 2008, ISBN 3-17-020183-2.
  • Martin Clauss: Die Salier. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2011, ISBN 978-3-534-24482-9.
  • Louis Grodecki: Die Zeit der Ottonen und Salier. (La siècle de l’an mil). Verlag C. H. Beck, München 1973, ISBN 3-406-03020-3.
  • Johannes Laudage: Die Salier. Das erste deutsche Königshaus. München 2006, ISBN 3-406-53597-6. (Knappe Einführung)
  • Stefan Weinfurter: Das Jahrhundert der Salier 1024–1125. Kaiser oder Papst?. Ostfildern 2004.
  • Stefan Weinfurter: Herrschaft und Reich der Salier. Grundlinien einer Umbruchzeit. Sigmaringen 1991.
  • Stefan Weinfurter: Die Salier und das Reich. Ausstellungskatalog 1. Band, Sigmaringen 1991.

Referencoj redakti

  1. Nina Kühnle: Konrad II. (1024-1039) - Auftakt einer Dynastie. En: Historisches Museum der Pfalz Speyer (eld.): Die Salier. Macht im Wandel. 2011, p. 12.