Statistiko Fermi–Dirac
En kvantuma statistiko, kiel branĉo de fiziko, la statistiko Fermi–Dirac priskribas la distribuadon de partikloj en energiaj statoj en sistemoj konsistantaj el multaj identaj partikloj kiuj obeas al la "Principo de ekskludo" de Wolfgang Pauli. Ĝi estas nomita laŭ Enrico Fermi kaj Paul Dirac, kiuj malkovris tiun metodon sendepende kaj aparte (kvankam Fermi difinis la statistikon pli frue ol Dirac).[1][2]
La statistiko Fermi–Dirac (F–D) estas aplikata al identaj partikloj kun duon-entjera spino en sistemo kun termodinamika ekvilibro. Aldone, oni supozas, ke la partikloj en tiu sistemo havas apenaŭan reciprokan interagadon.
Notoj redakti
- ↑ Fermi, Enrico (1926). "Sulla quantizzazione del gas perfetto monoatomico". Rendiconti Lincei (itale). 3: 145–9., tradukita anglen kiel Zannoni, Alberto (1999-12-14). "On the Quantization of the Monoatomic Ideal Gas". arXiv:cond-mat/9912229.
- ↑ Dirac, Paul A. M. (1926). "On the Theory of Quantum Mechanics". Proceedings of the Royal Society A. 112 (762): 661–77. Bibcode:1926RSPSA.112..661D. doi:10.1098/rspa.1926.0133. JSTOR 94692.
Bibliografio redakti
- Reif, F. (1965). Fundamentals of Statistical and Thermal Physics. McGraw–Hill. ISBN 978-0-07-051800-1.
- Blakemore, J. S. (2002). Semiconductor Statistics. Dover. ISBN 978-0-486-49502-6.
- Kittel, Charles (1971). Introduction to Solid State Physics (4a eld.). New York: John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-14286-7. OCLC 300039591.