Sten Bergman
Sten BERGMAN (naskiĝis en 1895, mortis en 1975) estis sveda zoologo, konata pro siaj vojaĝoj al Azio kaj, precipe, la tiam nederlanda parto de Nov-Gvineo. Dum la 1950-aj jaroj li ofte prelegis, dum vojaĝoj tra Svedio kaj en sveda radio, pri tiu regiono, ne nur pri ĝiaj bestoj sed ankaŭ pri la indiĝenaj kulturoj, kaj verkis plurajn bone venditajn librojn, ekzemple "Min far är kannibal" ("Mia patro estas kanibalo") en 1959 (li estis formale adoptita de loka familio).
| Sten Bergman | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 20-an de oktobro 1895 en Ransäter |
| Morto | 19-an de februaro 1975 (79-jaraĝa) en Rönninge |
| Tombo | Salems kyrka |
| Lingvoj | sveda |
| Ŝtataneco | Svedio |
| Familio | |
| Patro | Johan Bergman |
| Frat(in)o | Gösta Bergman |
| Infanoj | Astrid Bergman Sucksdorff • Åke Bergman |
| Okupo | |
| Okupo | esploristo • zoologo • verkisto • ornitologo |
En 1952 li ricevis la "Premion Nils Holgersson" pro sia verko "Vildar och paradisfåglar" ("Sovaĝuloj kaj paradizbirdoj", priskribo de esplorvojaĝo en Nov-Gvineo), aperinta en 1950.
Bergmann estas la patro de la naturfotografo kaj aŭtoro Astrid Bergman Sucksdorff.
En Esperanto aperis redakti
- "Tra Sovaĝa Kamĉatko", rete legebla kiel "Tra sovaĝa Kamĉatko" ("På hundsläde genom Kamtchatka"), vojaĝpriskribo, tradukis Birger Gerdman, Stokholmo: Eldona Societo Esperanto, 1932. 276 paĝoj.
