La "Tri B-oj" estas sintagmo derivita el esprimo stampita de Peter Cornelius en 1854, kiu aldonis Hector Berlioz kiel la tria B por okupi la pintojn de plej famaj kaj bonkvalitaj muzik-komponistoj jam okupitaj de Johann Sebastian Bach kaj Ludwig van Beethoven. Poste en la jarcento, la fama dirigento Hans von Bülow anstataŭmetos Johannes Brahms por Berlioz. La esprimo estas ĝenerale uzata en diskutoj pri klasika muziko por referenci al la supozita hegemonio de Bach, Beethoven, kaj Brahms en tiu fako.