VinregionoVinproduktanta Regiono estas leĝe protektata esprimo. Ĝi estas geografia regiono, kie oni rajtas kultivi vinon, aŭ pli precize vitojn.. La tie produktitaj vinoj rajtas ricevi la nomon de la difinita vinregiono. Preskaŭ ĉiam la vinregionoj estas historie difinitaj kaj dum multaj generacioj la homoj tie produktas vitojn, faras vinon aŭ surmerkatigas ĝin laŭ similaj metodoj. Unuafoje en 1756 la nordportugala vinregiono Alto Douro estis leĝe definita. Ekde tiam kutimiĝis difini la diversaj vinregionoj pere de la vinleĝo.[1][2]

vitejo en Champagne, Francio.

Vinprduktantaj regionoj regulas kaj kontrolas ene de iliaj limoj la definadon de la kvalito kaj la vinareoj kaj premias la vinojn. Surbaze de la diversaj topografiaj, klimataj kaj geologiaj cirkonstancoj kaj agrikulturaj tradicioj evoluiĝis dum la jaroj specifa vinkulturoj en la unuopaj vinregionoj. Ankaŭ en la diversaj vinregionoj la homoj kultivas specifajn vitkultivarojn. El tiu evoluiĝis ofte regionspecifaj vinkulturoj.[1]

Eŭropo redakti

vinregionoj en Germanio redakti

 
Situo de la germanaj vinregionoj
 
Johannisberg en la vinregiono Rheingau en Germanio
 
Viteja kabano en Baden-Virtembergo, Germanio

La viteja areo en Germanio estas 102.340 hektaroj[3] (stato: 2008). Por tabla vino la areo estas dividita je 6 vinregionoj por tablovino laŭ § 1 de la vindekreto: Albrechtsburg, Bavario (subregiono Danubo, Lindau kaj Majno), Nekaro, Supra Rejno (regiono Burgengau kaj Römertor), Rhein-Mosel (subregionoj Mozelo kaj Rejno), Stargarder Land

  • landvino je 20 landvinregionoj laŭ § 2 de la vindekreto: Ahrtal, Baden, Bavario aŭ Bayern-Bodensee, Main (iam Franken), Moseltal, Nordfriesland-Holstein, Saar, Ruwer, Mitteldeutschland, Nahegau, Pfalz, Regensburg[4], Rheingau, Rhein, Saarland-Mosel, Sachsen, Schwaben, Starkenburg, Taubertal
  • Qualitätswein kaj predikatvino je 13 vinregionoj por kvalita vino de difinita vinregiono (gemane: Qualitätswein b. A.) laŭ § 3 vindekreto[5]:
  1. Ahr
  2. Baden
  3. Franken
  4. Hessische Bergstraße
  5. Mittelrhein
  6. Mosel (ĝis 2006 Mosel-Saar-Ruwer)
  7. Nahe
  8. Pfalz (ĝis 1993 Rheinpfalz)
  9. Rheingau
  10. Rheinhessen
  11. Saale-Unstrut
  12. Sachsen
  13. Württemberg

Vinregionoj en Francio redakti

viteja areo (2000): 917.000 hektaroj

Bordozo redakti

Margaux, Pauillac, Saint-Julien, Saint-Estèphe, Listrac, Moulis, Fronsac, Pomerol, Saint-Émilion, Graves, Pessac-Léognan, Sauternes, Barsac, Entre-Deux-Mers

Burgonjo redakti

Chablis, Côte de Nuits, Côte de Beaune, Côte Chalonnaise, Mâconnais, Beaujolais

Sud-Ouest redakti

 
vinregiono en sudokcidento de Francio

Armagnac, Béarn, Bergerac, Buzet, Brulhois, Cahors, Côtes-de-Duras, Côtes de Gascogne, Côtes de Saint-Mont, Côtes-du-Frontonnais, Côtes du Marmandais, Floc de Gascogne, Gaillac, Irouléguy, Jurançon, Lavilledieu, Madiran, Marcillac, Tursan, Entraygues et Fel, Estaing

Rodana valo redakti

Côtes du Rhône, Côte du Rhône Villages, Châteauneuf-du-Pape, Condrieu, Cornas, Costières de Nîmes, Côte-Rôtie, Crozes-Hermitage, Gigondas, Hermitage, Lirac, Luberon, Saint-Joseph, Tavel, Vacqueyras


Jura redakti

Arbois, Château-Chalon, Côtes du Jura, Crémant du Jura, L'Étoile


Languedoc-Roussillon redakti

Banyuls, Blanquette de Limoux, Cabardès, Collioure, Corbières, Côtes du Roussillon, Fitou, Maury, Minervois, Rivesaltes

valo de la Loire redakti

Anjou, Bonnezeaux, Bourgueil, Cheverny, Chinon, Sancerre, Saumur, Savennières, Muscadet

Provence redakti

 
Vinregiono en la franca Provenco

Aix-en-Provence, Bandol, Bellet, Cassis, Côtes de Provence

Vinregionoj en Grekio redakti

viteja areo (2000): 129.000 hektaroj

Aminteon, Goumenissa, Naoussa, Cotes de Meliton, Anchialos, Rapsani, Zitsa, Mantinia, Nemea, Patras, Robola von Kefallonia, Archánes, Daphnes, Peza, Sitia, Paros, Rhodos, Santorini, Kantza, Samos, Limnos

Vinregionoj en Italio redakti

viteja areo (2000): 908.000 hektaroj

Aosta valo, Piemonto, Ligurio, Lombardio, Trentino, Sudtirolo, Friulo-Venecio Julia, Venecio, Emilia-Romagna, Markio, Toskano (Chianti), Umbrio, Latio, Abruco, Molise, Apulio, Kampanio, Kalabrio, Basilikato, Sicilio, Sardio

Vinregionoj en Kroatio redakti

viteja areo (2000): ĉ. 60.000 hektaroj La diversspeca topografio faras el Kroatio multfaceta vinlando. Vinregionoj en Kroario estas la kontinenta-panona vinregiono Slavonio, la pli altaj regionoj de Kroatio, kiel Hrvatsko Zagorje, kaj la mediteranea parto de la adriatika marbordo (precipe Dalmatio, Istrio kaj la insuloj).

Vinregionoj en Makedonio redakti

viteja areo (2008): 22.400 hektaroj

En Makedonio oni proktis en la 1980aj jaroj ĉirkaŭ du triono de la tuta vinproduktado de Jugoslavio. Hodiaŭ oni produktas en la lando 80 % da ruĝa vino. La plej grava regiono ests la vinregiono Povardski (valo de la riveo Vardar).

Vinregionoj en Moldavio redakti

viteja areo (2003): 149.000 hektaroj Moldavio estis unu el la plej gravaj vinproduktantoj por Sovetunio.Ĝis hodaiŭ la moldavaj vinoj ĉefe vendiĝas en la landoj de orienta Eŭropo kaj centra Azio. Vinregionoj estas en in Bălți en la nordo, en Codru (centra regiono), apud Cahul en la sudo kaj en la regiono Nistreana en sudoriento.

Vinregionoj en Aŭstrio redakti

viteja areo (2009): 45.533 hektaroj La areo sur kiu kreskas vitoj dividiĝas en kvar regionoj kaj tiuj en 16 subregionoj:

  • vinregiono Malsupra Aŭstrio“ kun la subregionoj: Carnuntum, Kamptal, Kremstal, Thermenregion, Traisental, Wachau, Wagram kaj Weinviertel
  • vinregiono Burgenlando kun la subegionoj: Mittelburgenland, Neusiedler See, Neusiedler See Hügelland kaj Südburgenland
  • vinregiono Vieno
  • vinregiono Steiermark kun la subregionoj: Südoststeiermark, Südsteiermark kaj Weststeiermark
  • vinregiono Bergland

Aldoniĝis en 2009 du regiono, kiuj apartenas al la koncepto DAC: Leithaberg (parto de Neusiedlersee kaj Neusiedlersee-Hügelland) kaj Eisenberg (parto de suda Burgenlando).

Vinregionoj en Portugalo redakti

viteja areo (2000): 261.000 hektaroj Tavora-Varosa, Barraida, Dão, Alto Douro, Beira Interior, Ribatejo, Lourinha, Obidos, Alenquer, Torres Vedras, Arruda, Bucelas, Palmela, Sétubal, Alentejo, Lagos, Portimão, Lagoa, Tavira, Madeira, Pico, Azoroj, Collares

Vinregionoj en Rumanio redakti

vitej areo: 239.000 hektaroj
Rumanio estas la 5a plej granda vinproktantoj de Eŭropo. Grava vinproduktantaj regionoj situas en la regiono Vultavo (en Cotnari, Panciu kaj Odobeşti), Valaĥio (en Dealu Mare kaj Drăgăşani); Transilvanio (en Jidvei); Dobroĝo (ĉe Murfatlar); Kriŝano (Pâncota kaj Miniș)

vinregionoj en Svislando redakti

viteja areo (2000): 15.000 hektaroj

Orienta Svislando, Kantono Grizono, Tri-Lago-Lando (lago de Bielo, lago de Neuenburg, Lago de Murten), Kantono Vaŭdo, Kantono Ĝenevo, Kantono Valezo, KantonoTeĉino, Kantono Argovio

Vinregionoj en Slovakio redakti

'viteja areo (2000): 28.300 hektaroj
Malokarpatská vinohradnícka oblasť (Malgrandkarpata vinregiono), Južnoslovenská vinohradnícka oblasť (Dudslovaka vinregiono), Nitrianska vinohradnícka oblasť (Nitra vinregiono), Stredoslovenská vinohradnícka oblasť (Centra Slovakia vinregiono), Východoslovenská vinohradnícka oblasť (Orientslovakia vinregionot), Tokajská vinohradnícka oblasť (Tokajs vinregiono en Slovakio)

Vinregionoj Slovenio redakti

viteja areo: 33.000 hektaroj
En Slovenio ekzistas vintradicio ekde pli ol 1800 jaroj, seninterrompe de la 13a jarcento. 40.000 vinkultivistoj, inter ili ĉ. 300 signifa vinkultivistoj. Tuta jara rikolto ĉ. 1,1 miliono da hektolitroj. Tio egalas al tio de Badeno en Germanio au de Novzelando La tri slovenaj vinregionoj kaj iliaj subregionoj:

Podravje redakti

Štajerska , Prekmurje

Posavje redakti

Bela krajina, Dolenjska, Bizeljsko-Sremič

Primorje redakti

Brda, Vipavatal, Kras, Slovenska Istra

Vinregionoj en Hispanio redakti

viteja areo (2000): 1.174.000 hektaroj
ĉeflando: Andaluzio, Aragón, Cataluña, Extremadura, Galicia, Castilla-La Mancha, Vinos de Madrid, Murcia, Navarra, Ribera del Duero (Castilla y León), del Bierzo (Castilla y León), Rioja, Utiel-Requena, Valdepeñas, Valencia, Yecla

Kanariaj Insuloj: Abona, El Hierro, Lanzarote, La Palma, Tacoronte-Acentejo, Valle de Guimar, Valle de Orotava, Ycoden-Daute-Isora

Balearoj: Mallorca, Ibiza, Menorca, Formentera

Vinregionoj en Ĉeĥio redakti

viteja areo (2000): 14.000 hektaroj
Moravio: Brno, Bzenec, Mikulov, Mutěnice, Velké Pavlovice, Znojmo, Strážnice, Kyjov, Uherské Hradiště, Podluží, Valtice

Bohemio: Prago, Čáslav, Mělník, Roudnice nad Labem, Velké Žernoseky

Vinregionoj en Hungario redakti

viteja areo (2000): 91.000 hektaroj
Tokaj-Hegyalja, Balatono, Baranya (vinregiono Villány-Siklós)

Vinregionoj en Ukrainio redakti

viteja areo (2000): 125.000 hektaroj
Krimeo, Besarabio, Karpata Ukrainio, Ĥersono

Vinregionoj en la Unuiginta Reĝlando redakti

viteja areo (2000): 1.000 hektaroj
Sussex, Kent, Essex, Suffolk, Cambridgeshire, Weald and Downland, Wessex, Dorset, Devon, Cornwall, Somerset, Sudkimrio, Thames and Chiltern, East Anglia, Mercia

Ceteraj eŭroopaj landoj redakti

Ameriko redakti

Vinregionoj en Kanado redakti

La ĉefaj vinproduktantaj regionoj de Kanado estas Niagara-duoninsulo (Ontario), ekzemple Niagara-on-the-Lake, Okanagan kaj Kelowna (Brita Kolumbio).

Vinregionoj de Usono redakti

'viteja areo (2003): 415.000 hektaroj

Vinregionoj en Argentino redakti

'viteja areo (2003): 211.000 hektaroj
Jujuy, Salta, Catamarca, La Rioja, San Juan, Mendoza, Valle De Uco, San Rafael, Rio Negro

Vinregionoj en Bolivio redakti

viteja areo (2007): 5.000 hektaroj

La ĉefa vinregiono estas Tarija.

Vinregionoj en Brazilo redakti

'viteja areo (2000): 61.000 hektaroj

Vinregionoj en Ĉilio redakti

'viteja areo (2004): 165.482 hektaroj

Vinregionoj en Urugvajo redakti

'viteja areo: 10.000 hektaroj

Vinregionoj Meksikio redakti

'viteja areo (2003): 211.000 hektaroj

Afriko redakti

Vinregionoj en Egiptio redakti

'viteja areo: 57.000 hektaroj

Vinregionoj en Algerio redakti

'viteja areo: 69.000 hektaroj

Vinregionoj en Libio redakti

'viteja areo: 6.000 hektaroj

Vinregionoj en Madagaskaro redakti

'viteja areo (1997): 2.000 hektaroj

Vinregionoj en Maroko redakti

Rebfläche (2000): 50.000 hektaroj

Vinregionoj en Namibio redakti

'viteja areo (2010): ĉirkaŭ 10 Hektaroj

Vinregionoj en Sudafriko redakti

'viteja areo (2005): 136.000 hektaroj

  • Western Cape
  • Breede Rivier Valley
  • Klein Karoo (aŭ Little Karoo)
  • Boberg
  • Olifants River
  • Cape Agulhas

Vinregionoj en Tanzanio redakti

'viteja areo (1997): 3.000 hektaroj

Vinregionoj en Tunezio redakti

'viteja areo (2000): 29.000 hektaroj

Aŭstralio redakti

Vinregionoj en Aŭstralio redakti

'viteja areo (2000): 140.000 hektaroj

Vinregionoj en Novzelando redakti

'viteja areo (2004): 20.000 hektaroj

Azio redakti

Vinregionoj en Israelo redakti

'viteja areo (2000): 5.000 hektaroj

Bet Schemesch, Beit Jala, Hebron, Zichron Ja'akow, Berg Karmel, (de Israelo okupataj) Golanaj Altaĵoj k.a.

Vinregionoj en Libano redakti

En la valo Bekaa troviĝas kelkaj vinbienoj. La plej fama estas Château Musar de la familio Hochar, kiu produktas laŭ klasika metodo Vinon el la kultivaro „Bordelais“.

Vinregionoj en Irano redakti

'viteja areo (2000): 270.000 hektaroj (do, statistike la 6a plej granda vitarejo de la mondo)

La kultivado de vino limiĝas pro religiaj kialoj al tablaj vinberoj por tuja konsumado aŭ produktado de sekvinberoj. Tamen iranaj vinberoj estas eksportitaj malgrandkvante por produkti en aliaj landoj vinon. Fama estas la vino Shiraz.

Vinregionoj en Irako redakti

'viteja areo: 45.000 hektaroj

La vinberoj estas konsumataj freŝe aŭ estas uzataj por podukti sekvinberoj.

Vinregionoj en Afganio redakti

'viteja areo (1999): 51.800 hektaroj

La vinberoj estas kultivataj por tablovinberoj kaj sekvinberoj pro religiaj kialoj.

Vinregionoj en Hindio redakti

La kultivado de vinberoj finiĝis fine de la 19a jarcento pro diversaj malsanoj de la vitoj. Ekde kelkaj jaroj oni komencis replanti vastajn vitejojn.

Vinregionoj en Turkio redakti

'viteja areo: 581.000 hektaroj

Vinregionoj en Sirio redakti

'viteja areo: 120.000 hektaroj

Vinregionoj en Ĉinio redakti

'viteja areo:

  • 1999: 240.000 hektaroj
  • 2007: 490.000 hektaroj
 
Vitejo en Stellenbosch, Sudafriko.

Referencoj redakti

  1. 1,0 1,1 Jancis Robinson: Das Oxford Weinlexikon. Hallwag Verlag, München 2003, S. 27 f.
  2. Horst Dippel: Das Weinlexikon. 4. Aufl., Fischer, Frankfurt am Main 2000, S. 512.
  3. Gaby Mörstedt, Kristian Uhlenbrock: Geographie Infothek, Klett Verlag, Leipzig. Veröffentlicht auf der Internetseite des Verlages Arkivigite je 2011-11-05 per la retarkivo Wayback Machine. Zuletzt abgerufen am 12. November 2010
  4. Regensburger Landwein: Rebflächen, Standortbedingungen, Sorten. In: Häußler Theodor. Regensburger Wein - Von Kager bis Kruckenberg. Das kleinste Weinbaugebiet Deutschlands, S. 7-13. Regensburg. 2004
  5. § 3 des deutschen Weingesetzes
  6. www.gutevin.se (englisch)[rompita ligilo]

Literaturo redakti

  • Hugh Johnson: Der große Weinatlas. Die Weine und Spirituosen der Welt. Hallwag, Bern 1986, 19., vollständig überarbeitete und ergänzte Auflage (mit zahlreichen Lagekarten). ISBN 3-444-10089-2.
  • Hugh Johnson: Der neue Weinatlas. Länder, Lagen, Qualitäten. Hallwag, Bern 1994, 25. Auflage. ISBN 3-444-10428-6.
  • Hugh Johnson: Der große Johnson. Die Enzyklopädie der Weine. Hallwag, Bern 1999, 13. Auflage. ISBN 3-444-10590-8.
  • André Dominé: Wein. Könemann, Köln 2000. ISBN 3-8290-2765-6.

Eksteraj ligiloj redakti