Speciala Transkaŭkaza Komitato
La Specialaj Transkaŭkaza Komitato (ruse: Особый Закавказский Комитет Osobij Zakavkazskij Komitet (OZaKom, Ozakom aŭ OZAKOM )) estis establita la 9-an de marto 1917, kun membroj de la Ŝtata Dumao V.A. Ĥarlamov kiel Prezidento, por anstataŭigi la Imperian Vicreĝon Granda Duko Nikolaj Nikolajeviĉ kaj kun speciala instrukcio starigi civilajn administraciojn en lokoj okupitaj dum la milito sur la kaŭkaza fronto fare de la rusa Provizora registaro en Transkaŭkazio kiel la plej alta organo de civila administra korpo. Komisaroj estis nomumitaj por la Tereka provinco kaj la Kubana provinco, kaj ĉi tiuj same kiel la Komitato devis daŭrigi rilatojn kun centraj registaraj institucioj per komisaro por kaŭkazaj aferoj en Petrogrado ligita al la Provizora Registaro[1].
| Speciala Transkaŭkaza Komitato | ||
|---|---|---|
| Особый Закавказский Комитет | ||
| organo | ||
| Komenco | 22-a de marto 1917 vd | |
| Fino | 28-a de novembro 1917 vd | |
| Antaŭe | Rusia Imperio vd | |
| Poste | Transkaŭkazia Komisariato vd | |
| Lingvoj |
rusa lingvo | |
Sovetianoj ankaŭ ekestis tra la areo kaj, kun la tempo, organizis influan Regionan Centron ĉe Tbiliso, uzante la lojalecon de la rusaj armenoj. Hakob Zavriev estis esenca por ke Ozakom eldonu dekreton pri la administrado de la okupataj teritorioj. Ĉi tiu regiono estis oficiale identigita kiel "la lando de turka Armenio " kaj transdonita al civila regado sub Zavriev, kiu kontrolis distriktojn Trebizon, Erzurum, Bitlis kaj Van. Ĉiu el la distriktoj sub Administracio por Okcidenta Armenio havis sian propran armenan guberniestron, kun armenaj civilaj oficialuloj. La pozicio de la kaŭkazaj islamanoj estis malsama kvankam membreco dronis de etne reprezentantoj de Dumaaj deputitoj[2].
En novembro 1917, la unua registaro de la sendependa Transkaŭkazio estis kreita en Tbiliso ĉar la " Transcaŭkaza Komisariato (Sejm)" anstataŭigis "Transkaŭkazan Komitaton" post la bolŝevika alpreno de potenco en Sankt-Peterburgo. Ĝin estris kartvela menŝeviko Nikolaj Ĉĥejdze. La 5an de decembro 1917, ĉi tiu nova "Transkaŭkaza Komitato" donis la subtenon al Armistico de Erzincan, kiu estis subskribita kun la otomana komando de la Tria Armeo. Ĉi tio estis sekvita per tio, kio estas nomata Trabzon-pacaj kunvenoj. La 10-an de februaro 1918, la Sejm kolektiĝis kaj prenis la decidon establi sendependecon. La 24-an de februaro 1918, Transkaŭkaza Demokratia Federacia Respubliko gvidita de la kartvela socialdemokrato Evgenij Gegeĉkori, komisaro en estis kontraŭbolŝevika en siaj politikaj celoj kaj serĉis la apartigon de Transkaŭkazio de Bolŝevika Rusio.
La komitato ignoris la socialdemokratan hegemonion en la regiono kaj provokis la sovetianojn postuli ĝian abolicion.
Referencoj redakti
- ↑ Richard G. Hovannisian, The Armenian People From Ancient To Modern Times. page 284
- ↑ Swietochowski, Tadeusz. (1985) Russian Azerbaijan, 1905–1920: The Shaping of a National Identity in a Muslim Community. Unuiĝinta Reĝlando: Cambridge University Press, p. 85. ISBN 0-521-26310-7.