Umajida Kaliflando

The Umajida Kaliflando (en araba الخلافة الأموية, transliterumita al-Ĥilāfah al-ʾUmaŭijjah) estis la dua el kvar ĉefaj islamaj kaliflandoj establitaj post la morto de Muhammad. Tiu kaliflando estis centrita ĉirkaŭ la Umajida dinastio (en araba الأمويون, al-ʾUmawiyyūn, aŭ بنو أمية, Banū ʾUmayya, "filoj de Umajia"), devena el Mekko. La Umajida familio venis al povo kun la tria kalifo, Uthman ibn Affan (r. 644–656), sed la Umajida reĝimo estis fondita de Mŭavija ibn Abi Sufjan, longdaŭra guberniestro de Sirio, post la fino de la Unua Islama Enlanda Milito en 661 aŭ 41 laŭ Heĝira jaro. Sirio restis la Umajida ĉefa povo-bazo poste, kaj Damasko estis ties ĉefurbo. La Umajidoj pluis la islamajn konkerojn, aligante teritoriojn de Kaŭkazo, Transoksiano, Sindo, Magrebo kaj la Iberia Duoninsulo (Al-Andalus) al la islama mondo. Je ties plej granda etendo, la Umajida Kaliflando kovris 5.17 millionojn da kvadrataj mejloj (13,400,000 km2), kio faras ĝin la plej granda imperio el la ĝistiama mondo, kaj la kvina plej granda imperio iam ekzistinta.[2]

Umajida Kaliflando
Origina nomo arabe ٱلْخِلافَةُ ٱلأُمَوِيَّة
al-Ĥilāfah al-ʾUmaŭijjah
661750

historia lando • plurkontinenta lando • kaliflandosuverena ŝtatoIslama ŝtatosultanlando
Geografio
Plej granda amplekso de la Umajida Kaliflando, ĉ. 750
Plej granda amplekso de la Umajida Kaliflando, ĉ. 750
Ĉefurbo:
Areo:
11 100 000 km² (720)
Loĝantaro
Kvanto de loĝantoj:
62000000[1] (750)
araba (regantoj); diversaj (loĝantoj)
sunaisma islamo (regantoj); diversaj (loĝantoj)
Ŝtat-strukturo
islama kalifujo
Pereo:
Antaŭaj ŝtatoj:
Raŝiduna Kaliflando Raŝiduna Kaliflando
Bizancio Bizancio
Visigota reĝlando Visigota reĝlando
Postsekvaj ŝtatoj:
Abasida Kaliflando Abasida Kaliflando
Emirlando de Kordovo Emirlando de Kordovo
Historio
vdr

Marvano la 2-a estis la lasta reganto de Umajidoj kiu regis la unuigitan kaliflandon antaŭ la Abasida Revolucio superis la Umajidan dinastion.

Referencoj redakti

  1. The End of the Jihad State, the Reign of Hisham Ibn 'Abd-al Malik and the collapse of the Umayyads, Khalid Yahya, Blankinship, State University of New York Press, 1994. ISBN = 0-7914-1827-8 paĝo 37.
  2. Blankinship, Khalid Yahya (1994), The End of the Jihad State, the Reign of Hisham Ibn 'Abd-al Malik and the collapse of the Umayyads, State University of New York Press, p. 37, (ISBN 0-7914-1827-8) 

Literaturo redakti

  • AL-Ajmi, Abdulhadi, The Umayyads, in Muhammad in History, Thought, and Culture: An Encyclopedia of the Prophet of God (2 vols.), Edited by C. Fitzpatrick and A. Walker, Santa Barbara, ABC-CLIO, 2014. ISBN 1610691776
  • A. Bewley, Mu'awiya, Restorer of the Muslim Faith (London, 2002)
  • Boekhoff-van der Voort, Nicolet, Umayyad Court, in Muhammad in History, Thought, and Culture: An Encyclopedia of the Prophet of God (2 vols.), Edited by C. Fitzpatrick and A. Walker, Santa Barbara, ABC-CLIO, 2014. ISBN 1610691776
  • P. Crone, Slaves on horses (Cambridge, 1980).
  • P. Crone kaj M.A. Cook, Hagarism (Cambridge, 1977).
  • F. M. Donner, The early Islamic conquests (Princeton, 1981).
  • G. R. Hawting, The first dynasty of Islam: the Umayyad caliphate, AD 661–750 Rutledge Eds. (London, 2000)
  • Kennedy, Hugh N.. (2004) The Prophet and the Age of the Caliphates: The Islamic Near East from the 6th to the 11th Century, ‑a eldono, Harlow, UK: Pearson Education Ltd.. ISBN 0-582-40525-4.[rompita ligilo]
  • Previté-Orton, C. W (1971). The Shorter Cambridge Medieval History. Cambridge: Cambridge University Press.
  • J. Wellhausen, The Arab Kingdom and its fall (London, 2000).

Vidu ankaŭ redakti

Eksteraj ligiloj redakti