Voĉo
Vikimedia apartigilo
- Gramatika voĉo estas verba fleksio montranta, ĉu la ago esprimata de la verbo estas farata aŭ ricevata de la subjekto: aktiva, meza, pasiva, refleksiva kaj malpasiva estas kvin malsamaj gramatikaj voĉoj.
- Voĉdono estas esprimo de la opinio de ĉiu pri demando, decido aŭ elekto, balotado.
- Voĉo estas esperantlingva gazeto.
- Voĉo rilatas al sonoj farataj de aero elblovita el la homaj pulmoj kaj vibrigitaj de la laringo, uzataj en parolo, kanto, krio (ankaŭ ĉe bestoj); soprano, mezosoprano, aldo, tenoro, baritono, baso estas la malsamaj registroj de kantistoj kaj kantistinoj.
- Voĉkordo estas ĉiu el ambaŭ membranaj tendenoj de gloto, per kies vibrado kaj streĉado produktiĝas la voĉo,
- Brustvoĉo estas malpli alta parto de voĉa son-amplekso, kies vibrado sentiĝas precipe en la brusto,
- Kapvoĉo estas pli alta parto de voĉa son-amplekso, kies vibrado sentiĝas precipe en la kapo,
- Mezvoĉo estas la mezalta parto de voĉa son-amplekso, kies vibrado sentiĝas precipe en la laringo.
- Voĉkordo estas ĉiu el ambaŭ membranaj tendenoj de gloto, per kies vibrado kaj streĉado produktiĝas la voĉo,
- Voĉo estas sono, modulita laŭ muzika gamo kaj alkonformigita al muzikinstrumento.
Proverbo
redaktiEkzistas proverboj pri voĉo en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof [1]:
„ Havi la ĉefan voĉon. ” „ Infanoj kaj fiŝoj voĉon ne havas. ”
Referencoj
redakti- ↑ Lernu. Arkivita el la originalo je 2011-12-25. Alirita 2008-10-28.