Gaston Waringhien

Gaston WARINGHIEN [gasTOⁿ vareⁿGJEⁿ], esperantigita Varingjeno, (naskiĝis la 20-an de julio 1901 en Lille, mortis la 20-an de decembro 1991 en sia hejmo en Parizo) estis franca profesoro kaj grava vortaristo, gramatikisto kaj historiisto de Esperanto. Li aperigis verkojn sub la pseŭdonomoj Georges E. Maura, A. Nurak, kaj A. Papadiamantopoulos.

Gaston Waringhien
Gaston Waringhien kaj la manuskripto de PIV, 1966
Persona informo
Aliaj nomoj	Georges E. Maŭra A. NURAK A. PAPADIAMANTOPOULOS
Naskiĝo	29-an de julio 1901 (1901-07-29) en Lille, Francio
Morto	20-an de decembro 1991 (1991-12-20) (90-jaraĝa) en Parizo
Lingvoj	Esperanto • franca
Nacieco	franco
Ŝtataneco	Francio
Familio
Patro	Arthur Waringhien
Patrino	Élise Sophie Waringhien
Edz(in)o	Andrée Delebarre-Waringhien
Okupo
Okupo	vortaristo • lingvisto • poeto • esperantisto • historiisto • tradukisto • verkisto • esperantologo • universitata instruisto
Verkoj	Plena Vortaro Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto
Esperanto
Tradukis en Esperanton	poezion
Verkis en Esperanto	rigardu ĉi tien
Akademiano	Prezidanto de AE

Vivo

Waringhien estis profesoro interalie en la universitato de Tours kaj liceo Lakanal (Sceaux). Li kunlaboris al Grand Larousse Encyclopédique.

Esperanta agado

Waringhien gvidis kursojn pri Esperanto, verkis kaj tradukis. Li estis prezidanto de la Akademio de Esperanto de 1963 ĝis 1979. Li estis kunredaktoro de Literatura Mondo kaj ĉefredaktoro de La Nica Literatura Revuo. Li multe tradukis poezion, ĉefe el la franca, sed ankaŭ el la angla kaj la germana, kaj kontribuis al la Angla Antologio. Li estis vortaristo kaj inter la projektoj kiujn li prilaboris estas la Plena Vortaro (1930 kaj postaj eldonoj), la Plena Ilustrita Vortaro (1970), kaj la Grand Dictionnaire Espéranto-Français (Granda Vortaro Esperanta-Franca) (1957).

Plie, li estas la aŭtoro de Plena Gramatiko (1935), poste nomita Plena Analiza Gramatiko (5a eld. 1985), kun Kálmán Kalocsay.

Elektitaj verkoj

• Parnasa Gvidlibro (kun Kálmán Kalocsay, 1932)
• Kontribuo al poemkolekto Dekdu Poetoj, 1934
• Manifeste des Anationalistes (franclingva traduko - kun Avid - de la Manifesto de la Sennaciistoj), 1935.
• Plena Analiza Gramatiko (kun Kálmán Kalocsay, 1935, 1938, 1981, 1985)
• Facilaj Esperantaj Legaĵoj (redaktoro, 1935)
• Maksimoj de La Rochefoucauld (traduko, 1935)
• A.B.C. d' Espéranto (1945, 1967)
• Leteroj de L.L.Zamenhof (redaktoro, 1948)
• Poemoj de Omar Kajam (traduko, 1953)
• Eseoj I: Beletro (originaloj, 1956)
• La Floroj de l' Malbono (kuntradukinto kaj redaktoro, 1957)
• Kantoj kaj Romancoj (tradukinto, kun Kálmán Kalocsay)
• La Trofeoj (tradukoj, 1977)
• Tra la parko de la franca poezio: La renesanca periodo / La klasika periodo (tradukoj, 1977/1980)
• Unuversaj universoj
• La ĥimeroj (tradukoj, 1976)
• Lingvo kaj Vivo (eseoj, 1969)
• Ni kaj ĝi (eseoj, 1972)
• 1887 kaj la Sekvo (eseoj, 1980, eldonita en la Serio Stafeto)
• Kaj la ceter' - nur literaturo (eseoj, 1983)
• Duonvoĉe (kiel Georges E. Maŭra, originalaj poemoj, 1939 kaj 1963)
• Beletro, sed ne el katedro, Flandra Esperanto-Ligo, Antverpeno. Dua eldono, 1987.

Postvivaj eldonoj:

• Alilingvaj erotikaj poemoj (eldonitaj de La Kancerkliniko - kun ne antaŭe eldonitaj poemoj en la franca, tradukitaj de Georges Lagrange kaj Michel Duc-Goninaz, kun desegnoj de Serge Sire)

Recenzoj

Pri Eseoj I: Beletro

„ Mi ne komprenas ke tiun sesan eldonon de „Stafeto" iu recenzinto povis nomi luksa eldono. Tia ĝi tute ne estas. Komparu nur ekz. kun la Nord-Eŭropaj Esperantaj eldonajoj. Teknike ĝi estas eĉ malbona; ĉar post legado oni certe perdis la kovrilon. Sed jes la eldono plaĉas; bona papero kaj klara litero. La foto pri la verkinto estas de la studio Lorelle el Parizo. Laŭ mi ĝi (mi ne diras li!) estas malbela. Eble pro la fakto ke ĝi estas studo kaj eble volas havi signifon. La tuta supra duono montras la frunton (kun kelkaj haroj!). La aliaj partoj de la kapo sur la malsupra duono. Sed plej gravas la enhavo de la libro. Tiu estas absolute rimarkinda. Waringhien estas certe multflanka talentulo. Do ankaŭ varia enhavo. Ne ke ĉiuj eseoj estas egalvoraj. Tute ne. ekz. inter la eseoj kiuj vekas la ridemon mi ne tiom ŝatis „Unu horo kun la Piratoj" kaj certe ne la „Kontribuo Modesta pri la Ŝercologo" kiu estas laŭ mi malsukcesinta, kiom la „Demopo de la preseraroj" kiu estas vere bonege skribita. En la dua parto la „Esperantistaj Siluetoj" estas kun vervo priskribitaj kaj tiuj eseoj estas tre rekreaj. Eĉ kortuŝa estas tiu pri Helmi Dresen. La eseo pri Eŭgeno Lanti montras en kiu grado Esperanto povas plenigi, eĉ posedi la animon de iu homo kaj kiom da ideologia valoro kuŝas en Espero. Tiun ĉiuj Esperantistoj devus legi. Legu kaj debatu dum grupkunvenoj ! Same absolute ĉiuj samideanoj devus legi la eseon „Esperanto kaj la kompara Literaturo". Ĝi pritraktas eldiron de la fama Franca filologo Antoine Meilleit (tiel) rilate la naivecon de esperantistoj kiuj volas traduki elstarajn verkojn de la literaturo. Kiu el ni kapablus bone kaj klare kaj komplete kontraŭargumenti ? En tiu eseo li trovas la ĝustan respondon, objektivan, adekvatan. Mi ne volas priparoli tie-ĉi ĉiujn dudek eseojn. Mi ankaù ne volas priparoli la lingvon. Ne mi (kiu ?) devas dikti al Waringhien iun lecionon. La libro estas certe ne por komencantoj. Sed jes ĝi estas libro kiu pruvas ke valoras lapenon finlerni Esperanton. Tia libro estas unu de la rekompencoj post la penado el la studado pri nia lingvo. Mi fine aldonu ke en estas 12 paĝa glosareto pri teknikaj vortoj, propraj nomoj ktp. kaj ke estas ankoraŭ kelkaj preseraroj krom tiuj de la postĝustiga listo; ekz. p. 104 linio 20 kaj p. 108 linio 21. Kiam en mia kolegia tempo iu profesoro volis kun entuziasmo rekomendi al ni libron, li diris uzante Latinlingvan formulon : tolle et lege. Same mi nun diras al vi, kara legant (in) o : prenu (t.e. aĉetu !) kaj legu! ” — NYT. Belga Esperantisto - Numero 346, Decembro, 1956

Bibliografio

El la abunda literaturo pri Waringhien kaj diversaj aspektoj de lia verkaro menciindas minimume jenaj:

• 2000: Cherpillod, André. Gaston Waringhien 1901-1991 - heroldo de la internacia lingvo / héraut de la langue internationale. Courgenard: La aŭtoro 2000, 79 p.
• 1985: Haupenthal, Reinhard (ed.). Li kaj Ni. Festlibro por la 80a naskiĝtago de Gaston Waringhien (1901 - 29 Julio - 1981). Antverpeno, La Laguna: Eldonejo TK/Stafeto [1985], 512 p. (kun bibliografio de la verkaro de Waringhien)

Anekdotoj

Oni povas aŭdi lin kiel rakontanton de la enkonduko de la esperantlingva filmo de Jacques-Louis Mahé, Angoroj (1964).

Vidu ankaŭ

• Sciencaj Studoj bazitaj sur originalaj esploroj kaj observoj

• 
  Strato Waringhien en Aigné
• 
  Postviva eldono

Eksteraj ligiloj

Trovu « Gaston Waringhien » inter la Vizaĝoj de homoj rilataj al la ideo «Internacia Lingvo»

• Poemoj de Georges E. MAŬRA Arkivigite je 2008-05-09 per la retarkivo Wayback Machine (Gaston WARINGHIEN) en Dekdu Poetoj
• Libroj de kaj pri Gaston Waringhien en la Kolekto por Planlingvoj kaj Esperantomuzeo Arkivigite je 2007-12-21 per la retarkivo Wayback Machine
• Artikoloj de kaj pri Gaston Waringhien en Elektronika Bibliografio de Esperantaj Artikoloj (EBEA)