François Coppée
François Edouard Joachim COPPÉE (naskiĝis la 12-an de januaro 1842, mortis la 23-an de majo 1908) estis franca poeto kaj romanisto.
François Coppée | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
François Édouard Joachim Coppée | |||||
Naskonomo | François Édouard Joachim Coppée | ||||
Naskiĝo | 12-an de januaro 1842 en Parizo | ||||
Morto | 23-an de majo 1908 (66-jaraĝa) en 7-a arondismento de Parizo | ||||
Mortis per | infekta malsano vd | ||||
Tombo | Tombejo de Montparnasse vd | ||||
Religio | katolikismo vd | ||||
Lingvoj | franca vd | ||||
Ŝtataneco | Francio vd | ||||
Alma mater | Lycée Saint-Louis vd | ||||
Subskribo | |||||
Familio | |||||
Gefratoj | Annette Coppee vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | dramaturgo • verkisto • poeto • romanisto vd | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Estante funkciulo en la Ministerio de Milito, li iĝis poeto de Parnasismo. En 1869 lia unua teatraĵo, nome Le Passant, en kiu stelulis Sarah Bernhardt kaj Madame Agar,[1] estis prezentita sukcese ĉe la teatro Odéon, kaj poste ankaŭ Fais ce que dois (1871) kaj Les Bijoux de la délivrance (1872), nome mallongaj poeziaj dramoj inspiritaj de la Franc-Prusia Milito, estis laŭditaj.
Li estis ano de la Franca Akademio kaj ricevis la Honoran Legion.
Verkoj redakti
Poezio redakti
- Le Reliquaire (1866)
- Intimités (1867)
- Poèmes modernes (1867-9)
- Les Humbles (1872)
- Le Cahier rouge (1874)
- Olivier (1875)
- L'Exilée (1876)
- Contes en vers (1881)
- Poèmes et récits (1886)
- Arrière-saison (1887)
- Paroles sincères (1890)
- Dans la prière et la lutte
- Vers français
- Salut, Petit Jesus
Teatraĵoj redakti
- Le Passant (1869)
- Deux Douleurs (1870)
- Fais ce que Dois (1871)
- L'Abandonnée (1871)
- Les Bijoux de la Délivrance (1872)
- Le Rendez-Vous (1872)
- Prologue d'Ouverture pour les Matinées de la Gaîté (1874)
- Le Luthier de Crémone (1876)
- La Guerre de Cent Ans (1877)
- Le Trésor (1879)
- La Bataille d'Hernani (1880)
- La Maison de Molière (1880)
- Madame de Maintenon (1881)
- Severo Torelli (1883)
- Les Jacobites (1885)
- Le Pater (1889)
- Pour la couronne (1895)
Prozaĵoj redakti
- Une Idylle pendant le siège (1874)
- Toute une jeunesse (1890)
- Les Vrais riches (1892)
- Le Coupable (1896)
- Mon franc-parler (1893–96) (artikoloj)
- La Bonne Souffrance (1898)
Notoj redakti
- ↑ Bernhardt, My Double Life, London: Heinemann, 1907